Hamiltonian: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dodano rozdział "Przykłady"
Przeredagowano wstęp i zmieniono układ całości na bardziej przejrzysty.
Linia 1:
'''Hamiltonian''' (funkcja [[William Rowan Hamilton|Hamiltona]]) – funkcja [[współrzędne uogólnione|współrzędnych uogólnionych]] i [[Pęd (fizyka)|pędów uogólnionych]], opisująca układ fizyczny.
 
: <math>H = H\left( q_1, \dots, q_N, p_1, \dots, p_N, t \right)</math>
: gdzie <math>q_j</math> oznaczają współrzędne uogólnione, <math>p_j</math> pędy uogólnione, <math>N</math> liczbę [[Stopień swobody (fizyka)|stopni swobody]], a <math>t</math> czas.
 
: gdzieː
Wykorzystując hamiltonian można zapisać m.in. [[równania Hamiltona]] i [[równanie Hamiltona-Jacobiego]].
:* <math>q_j</math> - [[współrzędne uogólnione]]
:* <math>tp_j</math> - czas.pędy uogólnione
:* <math>N</math> - liczba [[Stopień swobody (fizyka)|stopni swobody]]
:* <math>t</math> - czas
 
WykorzystującHamiltonian hamiltonianwykorzystuje można zapisaćsię m.in. do zapisania [[równania Hamiltona|równań Hamiltona]] i [[równanie Hamiltona-Jacobiego]].,
 
W [[mechanika kwantowa|mechanice kwantowej]] odpowiednikiem funkcji Hamiltona jest [[operator Hamiltona]].
 
== Metody otrzymywania funkcji Hamiltona ==
== Sformułowanie lagranżowskie ==
Funkcję Hamiltona możnaotrzymuje otrzymaćsię z [[Lagranżjan|funkcji Lagrange'a]]
* z wyrażenia na energię całkowitą układu
Hamiltonian można teraz znaleźć* z funkcji Lagrange'a (za pomocą tzw. '''transformacji Legendre'a''')
przy czym należy zastępując prędkości występujące w wyrażeniach na energię czy funkcję Lagrange'a za pomocą pędów.
 
== Wyznaczanie funkcji Hamiltona z energii układu ==
: <math>\mathcal{L} = \mathcal{L}(q_1,\dots, q_N, \dot{q}_1,\dots,\dot{q}_N, t)</math>
Funkcję Hamiltona otrzymujemożna sięotrzymać zznając wyrażeniawzór na energię całkowitą układu, wyrażającprzy czym prędkości wyraża się za pomocą pędów.
 
gdzie:
* <math>q_j</math> – współrzędna uogólniona,
* <math>\dot q_j</math> – prędkość uogólniona,
* <math>t</math> – czas.
Dla każdej prędkości uogólnionej wyznacza się odpowiadający jej pęd uogólniony (tzw. '''pęd kanonicznie sprzężony'''), zdefiniowany jako
 
: <math>p_j = {\partial \mathcal{L} \over \partial \dot{q}_j}</math>
 
W przypadku [[Układ współrzędnych kartezjańskich|współrzędnych kartezjańskich]] pędy uogólnione odpowiadają zwykłym [[pęd (fizyka)|pędom]].
 
We [[Układ współrzędnych walcowych|współrzędnych walcowych]] pęd uogólniony odpowiadający [[Prędkość kątowa|prędkości kątowej]] jest [[Moment pędu|momentem pędu]] cząstki.
 
W ogólnym przypadku pędy uogólnione mogą nie posiadać prostej interpretacji fizycznej, co wynika z dowolności wyboru współrzędnych uogólnionych.
 
Hamiltonian można teraz znaleźć z funkcji Lagrange'a za pomocą tzw. '''transformacji Legendre'a'''
 
: <math>H\left( q_1,..., q_N, p_1,..., p_N, t \right) = \sum_i \dot{q}_i p_i - L( q_1,\dots, q_N, \dot{q}_1,\dots,\dot{q}_N, t )</math>
 
przy czym konieczne jest wyrażenie prędkości uogólnionych w funkcji Lagrange'a przez pędy uogólnione, gdyż funkcja Hamiltona musi być zapisana jako funkcja pędów uogólnionych. Nie dla wszystkich układów taka transformacja jest możliwa.
 
Dla układu hamiltonowskiego hamiltonian jest [[Całka pierwsza|całką pierwszą]].
 
== Przykłady ==
Funkcję Hamiltona otrzymuje się z wyrażenia na energię całkowitą układu, wyrażając prędkości za pomocą pędów.
 
=== Punkt materialny ===
Linia 53 ⟶ 37:
Stąd funkcja Hamiltona ma postać
: <math>\mathcal H(x, p) = \frac{p^2}{2m} + \frac m2 \omega_0^2 x^2 </math>
 
== Wyznaczanie funkcji Hamiltona z funkcji Lagrange'a ==
Funkcję Hamiltona można otrzymać z [[Lagranżjan|funkcji Lagrange'a]]
 
: <math>\mathcal{L} = \mathcal{L}(q_1,\dots, q_N, \dot{q}_1,\dots,\dot{q}_N, t)</math>
 
gdzie:
* <math>q_j</math> – współrzędna uogólniona,
* <math>\dot q_j</math> – prędkość uogólniona,
* <math>t</math> – czas
Dla każdej prędkości uogólnionej <math>q_j</math> wyznacza się odpowiadający jej pęd uogólniony <math>p_j </math>(tzw. '''pęd kanonicznie sprzężony'''), zdefiniowany jako pochodna funkcji Lagrange'a po prędkości uogólnionej <math>\dot q_j</math>
 
: <math>p_j = {\partial \mathcal{L} \over \partial \dot{q}_j}</math>
 
Hamiltonian można znaleźć teraz z funkcji Lagrange'a za pomocą tzw. '''transformacji Legendre'a'''
 
: <math>H\left( q_1,..., q_N, p_1,..., p_N, t \right) = \sum_i \dot{q}_i p_i - L( q_1,\dots, q_N, \dot{q}_1,\dots,\dot{q}_N, t )</math>
 
przy czym konieczne jest wyrażenie prędkości uogólnionych występujących w funkcji Lagrange'a przez pędy uogólnione, gdyż funkcja Hamiltona musi być zapisana jako funkcja pędów uogólnionych. Nie dla wszystkich układów taka transformacja jest możliwa.
 
Dla układu hamiltonowskiego hamiltonian jest [[Całka pierwsza|całką pierwszą]].
 
== Przykłady ==
 
1) W przypadku [[Układ współrzędnych kartezjańskich|współrzędnych kartezjańskich]] pędy uogólnione odpowiadają zwykłymzwykłymi [[pęd (fizyka)|pędompędami]].
 
2) We [[Układ współrzędnych walcowych|współrzędnych walcowych]] jako jedną z współrzędnych uogólnionych cząstki przyjmuje się kąt; wtedy prędkość uogólniona jest [[Prędkość kątowa|prędkością kątową]], a pęd uogólniony - obliczany jako pochodna funkcji Lagrange'a po prędkości kątowej - okazuje się być [[Moment pędu|momentem pędu]] cząstki.
 
3) W ogólnym przypadku pędy uogólnione mogą nie posiadać prostej interpretacji fizycznej, co wynika z dowolności wyboru współrzędnych uogólnionych.
:
 
== Zobacz też ==