Sarmad: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
m poprawa linków |
||
Linia 1:
'''Samrad''' (w [[język perski|jęz. perskim]]: سرمد کاشانی, czyli ''Wieczny''), właściwie: '''Muhammad-sejid Sarmad''' (zm. [[1661]]/[[1662]] w [[Delhi]]) – urodzony w [[Kaszan]]ie [[fakir]], [[sufizm|suficki]] [[Mistycyzm|mistyk]] i poeta, twórca licznych (często kontrowersyjnych) [[
==Życiorys==
Urodził się w [[Kaszan]]ie za panowania szacha [[Abbas I Wielki|Abbasa Wielkiego]], w rodzinie [[Żydzi|żydowskich]] kupców pochodzenia ormiańskiego. Przeszedł na [[islam]] i przyjął imię Muhammad-sejid. W [[1631]] r. przybył do [[Indie|Indii]], gdzie w osiadł w portowym mieście [[Thatta]]. Wkrótce po przybyciu do miasta zakochał się w hinduskim chłopcu imieniem Abhaj Czand, który później został jego uczniem. Razem wędrowali przez kraj i po trzech latach w [[1634]] przybyli do [[Lahaur]]. W [[1646]] lub [[1647]] pojawili się w [[Hajdarabad (Indie)|Hajdarabadzie]] stolicy sułtanatu [[Sułtanat Golkondy|Golkondy]]. Pod koniec panowania cesarza [[Szahdżahan]]a przybyli do Delhi, gdzie tłumy witały Sarmada jako sławnego poetę i mistycznego proroka.
W Indiach gorliwym wyznawcą sufizmu był książę [[Dara Shikoh]], syn cesarza Szahdżahana, a jego mistrzem był właśnie Sarmad.
Sarmad został przez cesarza [[Aurangzeb]]a oskarżony o [[apostazja|apostazję]] i skazany na karę śmierci. Głównym zarzutem aktu oskarżenia było to, że jakoby wypowiadając [[Szahada|kalimę]] recytował tylko jej pierwszą część tj. "Nie ma Boga", zamiast "Nie ma Boga prócz Allaha". Kolejne zarzuty to chodzenie publicznie nago oraz zaprzeczanie, że [[Mahomet]] cieleśnie wstąpił do nieba. Egzekucja odbyła się przed główną bramą [[
==Bibliografia==
| |||