Geminata: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 10:
== Geminacja w języku polskim ==
W języku polskim geminaty mogą mieć podłoże w [[Struktura głęboka i struktura powierzchniowa|reprezentacji głębokiej]], jak i powstawać na granicach [[morfem]]ów i [[klityka|klityk]]<ref name="et">{{Cytuj | autor = Ela Thurgood | tytuł = The Recognition of Geminates in Ambiguous Contexts in Polish | url = http://www.isca-speech.org/archive_open/sp2002/sp02_659.html | czasopismo = Speech Prosody 2002 | data = 2002 | s = 659-662 | język = en}}</ref>.
Podwójne [[Spółgłoska zwarto-szczelinowa|afrykaty]] przez rodzimych użytkowników języka polskiego wymawiane są jako wydłużone wersje pojedynczych spółgłosek, przy czym wydłużona jest część zwarta, lub jako dwie kolejno wymawiane spółgłoski. W ten sposób "ćć" może być wymawiane [{{IPA|tːɕ}}] lub [{{IPA|tɕtɕ}}]<ref name="etgd">{{Cytuj | autor = Ela Thurgood, Grażyna Demenko | tytuł = Phonetic Realizations of Polish Geminate Affricates | url = http://www.csuchico.edu/~ethurgood/ThurgoodDemenkopaper.pdf | czasopismo = 15th International Congress of Phonetic Sciences | wolumin = 1898 | data= 2003| miejsce = Barcelona | język = en}}</ref>.
Jeżeli dwie identyczne spółgłoski znajdują się na końcu tematu polskiego wyrazu, zwykle tylko druga z nich ulega zmiękczeniu: ''panna'' – ''pannie'', ''getto'' – ''getcie''. Jednocześnie wymianie ulegają obie spółgłoski: ''Jagiełło'' – ''Jagielle''.
| |||