Omelan Senyk: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Birczanin (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
Birczanin (dyskusja | edycje)
m poprawa linków, drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Omelian Senyk''' (Се́ник Омеля́н) (ur. [[1891]], [[Jaworów]] - zm. [[1941]], [[Żytomierz]]) - ukraiński polityk i żołnierz, dowódca [[UWO]], członek Prowidu [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów|OUN]].
 
Na poczatkupoczątku [[I wojna światowa|I wojny światowe]] wstąpił do armii austro-wegierskiej. Poźniej był sotnikiem w [[Ukraińska Armia Galicyjska|UHA]].
 
Od [[1921]] był członkiem [[UWO]], piastował stanowiska w Głównej i Krajowej Komendzie UWO. Przez pewien czas był redaktorem naczelnym organu UWO "Surma".
W latach [[1928]]-[[1929]] był komendantem UWO. W [[1929]] był delegatem na I Kongres Ukraińskich Nacjonalistów w [[Wiedeń|Wiedniu]]. W latach 30 był członkiem czteroosobowego zarządu OUN. W [[1930]] odbył wiele podróży służbowych do USA, Kanady, Argentyny, Brazylii - prawdopodobnie w celu zdobywania funduszy na działalność organizacji.
 
W [[1934]] w [[Praga|Pradze]] policja przechwyciła tzw. ''archiwum Senyka'', które zawierało informacje o podziemnej działalności OUN. Stało się to przyczyną wielu aresztowań, a samo archiwum jednym z głównych dowodów na ''procesie warszawskim'' w [[1935]]/[[1936]]. Senyk był podejrzany o zdradę, ale trybunał OUN tego nie potwierdził. Po śmierci Jewhena Konowalca z pomocą Ł. Baranowskiego Senyk skupił w swoim ręku całe kierownictwo OUN, aktywnie wpływając na politykę A[[Andrij Melnyk|Andrija Melnyka]]. W [[1940]] grupa głównych działaczy OUN zaczęła domagać się odsunięcia Senyka i Baranowskiego od władzy, co przyczyniło się do rozłamu w OUN.
 
Na początku [[1941]] Senyk został wyznaczony dowodcą głównej "grupy pochodnej" OUN-M, która miała dostać się do [[Kijów|Kijowa]] i ogłosić powstanie państwa ukraińskiego. Zginął w Żytomierzu w nieznanych okolicznościach, i tam został pochowany.