Wersja z 09:12, 16 sty 2018 edytuj Paweł Ziemian BOT (dyskusja \| edycje) Boty 1 384 060 edycji m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy ← poprzednia edycja		Wersja z 12:32, 5 mar 2018 edytuj anuluj edycję AndrzeiBOT (dyskusja \| edycje) Boty 391 469 edycji m Bot dokonuje drobnych zmian redakcyjnych oraz typograficznych następna edycja →
Linia 21: W tych samych dniach dużo silniejszy [[Powstanie węgierskie 1956\|zryw]] miał miejsce również na [[Węgry\|Węgrzech]]. Tam Armia Radziecka początkowo wycofała się, ale już w dniach 4–10 listopada krwawo stłumiła powstanie węgierskie z użyciem broni pancernej. Był to czas, w którym Polacy liczyli na [[liberalizacja\|liberalizację]] skostniałego systemu, zwiększenie wolności obyczajowej, a przede wszystkim na zaniechanie terroru ze strony władz. Gomułka był w stanie zrealizować tylko ostatni z tych postulatów. Po październiku 1956, rozpoczęła się w Polsce [[destalinizacja]]. Odwilż trwała krótko. Pierwszym sygnałem zmiany kursu politycznego była likwidacja w roku 1957 tygodnika „[[Po ~~Prostu~~prostu (czasopismo)\|Po ~~Prostu~~prostu]]”. W grudniu 1956, po kolejnych demonstracjach w Warszawie, Płocku, Olecku, Bydgoszczy i Szczecinie powołana została nowa formacja milicyjna do zwalczania zamieszek, czyli [[Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej\|ZOMO]]<ref name="Eisler" />. Nastąpił okres narastającej stagnacji, trwający aż do przejęcia władzy przez [[Edward Gierek\|Edwarda Gierka]] w grudniu 1970 r. == Postawa środowisk katolickich == VIII [[Plenarne posiedzenie Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej\|Plenum KC]] otworzyło możliwość aktywizacji grupy katolików niezależnych z „[[Tygodnik Powszechny\|Tygodnika Powszechnego]]”, [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II\|Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego]] oraz frondystów ze [[Stowarzyszenie „Pax”\|Stowarzyszenia „Pax”]]. Pisarze i działacze katoliccy wydali oświadczenie, popierające program nowego I sekretarza Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Władysława Gomułki. Odcięli się od antydemokratycznego kursu PAX-u i wyrazili gotowość współuczestniczenia w odnowie życia publicznego w Polsce. Podpisali je: [[Wacław Auleytner]], [[Paweł Czartoryski]], [[Antoni Gołubiew]], [[Stefan Kisielewski]], [[Zygmunt Kubiak]], [[Zofia Lewinówna]], [[Zbigniew Makarczyk]], [[Hanna Malewska]], [[Tadeusz Mazowiecki]], [[Dominik Morawski]], [[Maria Morstin-Górska]], [[Władysław Seńko]], [[Zygmunt Skórzyński]], [[Zofia Starowieyska-Morstinowa]], [[Stanisław Stomma]], [[Stefan Swieżawski]], [[Jerzy Turowicz]], [[Stefan Wilkanowicz]], [[Jacek Woźniakowski]], [[Janusz Zabłocki]], [[Zbigniew Zaborski]], [[Jerzy Zawieyski]]. Internowany prymas Stefan Wyszyński został zwolniony 28 października 1956 roku i wezwał naród do wzięcia udziału w [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1957 roku\|wyborach styczniowych 1957 roku]]<ref>Marek Orłowski. Generał Józef Haller 1873-1960, Kraków 2007, s. 514.</ref>. Prymas Stefan Wyszyński w zasadzie poparł ich program współuczestniczenia w rządzeniu. Na spotkaniu kierownictwa OKPIK z Gomułką 31 października uzgodniono przywrócenie „Tygodnika Powszechnego” pod dawną redakcją Turowicza, miesięcznika „[[Znak (miesięcznik)\|Znak]]”, dopuszczenie pięcioosobowej reprezentacji sejmowej Klubu i powołanie Jerzego Zawieyskiego do [[Rada Państwa (Polska)\|Rady Państwa]]. 11 listopada 1956 roku w Stowarzyszeniu PAX nastąpił rozłam, opuściła je grupa secesjonistów pod przewodnictwem [[Konstanty Łubieński\|Konstantego Łubieńskiego]], [[Jan Frankowski\|Jana Frankowskiego]], [[Andrzej Micewski\|Andrzeja Micewskiego]] i [[Wojciech Kętrzyński (~~działacz ChSS~~1918–1983)\|Wojciecha Kętrzyńskiego]], która utworzyła tygodnik „[[Za i przeciw]]”<ref>Andrzej Albert ([[Wojciech Roszkowski]]), ''Najnowsza historia Polski 1914-1993'', t. II, Warszawa 1995, s. 350–351, „Dziennik Polski”, nr 255 (3952), 25 października 1956, s. 5.</ref>. == Skutki odwilży październikowej ==

Polski październik 1956: Różnice pomiędzy wersjami