Biblioteka Książąt Czartoryskich: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Biblioteka infobox}}
m ort.
Linia 30:
Do 1830 w bibliotece zgromadzono około 70000 druków i 3000 rękopisów. Po upadku [[Powstanie listopadowe|powstania listopadowego]] i konfiskacie majątku zbiory uległy rozproszeniu i były przechowywane w [[Kórnik]]u, [[Sieniawa|Sieniawie]] i [[Paryż]]u. Ponownego scalenia zbiorów dokonał syn Adama Jerzego – książę [[Władysław Czartoryski|Władysław]], który w [[1874]] r. ulokował je w oddanym na ten cel przez władze Krakowa byłym [[Arsenał Miejski w Krakowie|Arsenale Miejskim]].
 
W okresie [[II wojna światowa|II wojny światowej]], biblioteka została formalnie zamknięta przez [[Okupacja wojenna|okupanta]]. Polscy uczeni i badacze, w tajemnicy, nadal korzystali z jej zbiorów. Biblioteka została częściowo rozkradziona przez Niemców, jednak po wojnie udało się odzyskać większość zbiorów. Od [[1961]] r. księgozbiór znajduje się w kamienicy przy [[ulica św. Marka w Krakowie|ul. Śwśw. Marka]] 17 w [[Kraków|Krakowie]]. W roku [[1971]] Biblioteka Czartoryskich uzyskała status biblioteki naukowej.
 
W księgozbiorze biblioteki znajdują się zabytki piśmiennictwa od [[X wiek|X]] do [[XX wiek|XX]] wieku z wielu dziedzin, między innymi: [[Historia sztuki|historii sztuki]], [[Historia nauki|historii nauki]], [[Wojskowość|wojskowości]] i [[Literatura|literatury]]. Biblioteka posiada 224 576 druków, w tym 333 [[inkunabuł]]ów i 70 009 druków wydanych przed rokiem [[1800]] oraz 13 552 [[rękopis]]ów.