Konduktancja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
właściwy szablon
Wipur (dyskusja | edycje)
przeredagowanie
Linia 1:
{{dopracować|definicja|źródła=2011-01}}{{Integracja|Przewodnictwo elektryczne}}
'''Konduktancja''', ('''przewodność elektryczna)''', jest'''przewodnictwo odwrotnościąelektryczne''' [[rezystancja|rezystancji]]. Jest więc miarąmiara podatności elementu na przepływ [[prąd elektryczny|prądu elektrycznego]], odwrotność [[rezystancja|rezystancji]].
 
Jednostką konduktancji w układzie SI jest [[simens]] (1 S).
Zwyczajowo konduktancję oznacza się symbolem ''G'' (wielka litera [[G]]).
 
Dla znanych wymiarów geometrycznych przewodnika i [[konduktywność|konduktywności]] materiału (miary podatności materiału na przepływ prądu), z jakiego został wykonany, jego konduktancję określa wzór:
Jednostką konduktancji w układzie SI jest [[simens]] (1 S).
 
Miarą podatności materiału na przepływ prądu elektrycznego jest [[konduktywność]]. Dla znanych wymiarów geometrycznych przewodnika i konduktywności materiału, z jakiego został wykonany, jego konduktancję określa wzór:
:: <math>G=\sigma \frac{S}{l}</math>
gdzie:
* ''l'' – długość przewodnika,
* ''S'' – pole [[przekrój poprzeczny|przekroju poprzecznego]] elementu,
* ''σ'' – konduktywność (przewodność elektryczna właściwa) materiału.
 
Powyższy wzór określony jest tylko dla układów makroskopowych. W przypadku układów mezoskopowych wielkość ta wyraża się inaczej. Dla idealnego drutu kwantowego wyraża się ona wzorem:
:: <math>G=\frac{2e^2}{h}N</math>
gdzie:
* ''e'' – ładunek elementarny,
* ''h'' – [[stała Plancka]],
* ''N'' – liczba otwartych kanałów.
 
W tym przypadku nie ma zależności wprost od geometrii układu, jedynie od liczby otwartych kanałów przewodności. Liczba ta z kolei zależy skokowo od rozmiarów poprzecznych przewodnika. Teorię opisującą to zjawisko podał w[[Rolf 1957Landauer]] (w roku R. Landauer1957).
 
{{Teoria obwodów}}