Scyntygrafia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
m - spacja |
||
Linia 3:
'''Scyntygrafia''' (również: scyntylografia) – obrazowa metoda diagnostyczna [[medycyna nuklearna|medycyny nuklearnej]], polegająca na wprowadzeniu do [[organizm]]u środków chemicznych (najczęściej [[lek|farmaceutyków]]) znakowanych [[izotopy promieniotwórcze|radioizotopami]], i rejestracji ich rozpadu i graficznym przedstawieniu ich rozmieszczenia (topografii). Scyntygrafia umożliwia ocenę [[anatomia człowieka|morfologiczną]] (położenie, wielkość, kształt, strukturę) i funkcjonalną ([[klirens]], przepływ, zdolność gromadzenia – np. w przypadku [[jod]]u w [[tarczyca|tarczycy]]) narządu.{{r|ET}}
Podstawą tej techniki jest znajomość zachowania się niektórych farmaceutyków w organizmie. Stosowane w śladowych koncentracjach pełnią one rolę środka transportowego dla użytego radioizotopu. Znakowany farmaceutyk dobierany jest tak, aby gromadził się w [[narząd]]zie, który ma
Do najczęściej stosowanych znaczników promieniotwórczych należą: jod-131, jod-125, złoto-198, złoto-190, rtęć-207, hafn-197, chrom-51, stront-85, selen-75.{{r|ET}}
|