Model atomu Bohra: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Drobna redakcja
m drobne techniczne
Linia 13:
Model Bohra jest modelem po części opartym na [[Elektrodynamika klasyczna|klasycznej elektrodynamice]], zakładającym żeː
[[File:Blausen_0342_ElectronEnergyLevels.png|link=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Blausen_0342_ElectronEnergyLevels.png|mały|Modele obrazujące liczby elektronów w atomach wodoru, helu, litu i neonu.]]
: '''(P1)''' Elektron jest utrzymywany na orbicie kołowej za pomocą sił elektrycznego oddziaływania z jądrem. [[Siła dośrodkowa]] jest więc [[Prawo Coulomba|siłą Coulomba]]
:: <math> {m v^2\over r} = k{Z e^2 \over r^2} </math>
 
:: gdzieː ''<math> m </math>'' - masa elektronu, ''<math> v </math>'' - prędkość elektronu, ''<math> r </math>'' - promień orbity elektronu, ''<math> k </math>'' - stała oddziaływań elektrycznych, ''<math> Z </math>'' - ładunek jądra (równy [[Liczba atomowa|liczbie atomowej]]), ''<math> e </math>'' - ładunek elektronu.
gdzieː
: '''(P2)''' Całkowita energia elektronu w atomie jest sumą [[Energia kinetyczna|energii kinetycznej]] oraz [[Energia potencjalna|energii potencjalnej]] oddziaływań elektrycznych
:: <math> E= {1\over 2} m v^2</math> - k{ Ze^2\over r}masa elektronu,
: <math> v </math> - prędkość elektronu,
</math>
: <math> r </math> - promień orbity elektronu,
: <math> k </math> - stała oddziaływań elektrycznych,
: <math> Z </math> - ładunek jądra (równy [[Liczba atomowa|liczbie atomowej]]),
: <math> e </math> - ładunek elektronu.
 
: '''(P2)''' Całkowita energia elektronu w atomie jest sumą [[Energia kinetyczna|energii kinetycznej]] oraz [[Energia potencjalna|energii potencjalnej]] oddziaływań elektrycznych
:: <math> E_n E= E_1 \cdot {1 \over n2} m v^2 }- k{ Ze^2\over r}</math>
 
Powyższe równania zakładają, że masa jądra jest o wiele większa niż masa elektronu (co jest słuszne, gdyż np. masa protonu jest około 1830 razy większa niż masa elektronu).
 
Z rozwiązania układu tych równań otrzymuje się, iż energia całkowita jest równa energii kinetycznej ze znakiem minus
:: <math> E= -{1\over 2} m v^2</math>
 
</math>
oraz
:: <math> E = -{Zk e^2 \over 2 } \cdot {1 \over r } </math>
 
czyliː energia całkowita jest równa połowie energii potencjalnej; energia całkowita jest ujemna i jest odwrotnie proporcjonalna do <math> r
czyliː energia całkowita jest równa połowie energii potencjalnej; energia całkowita jest ujemna i jest odwrotnie proporcjonalna do <math> r</math>. Oznacza to, że trzeba dostarczyć elektronowi energii z zewnątrz, aby przenieść go dalej od protonu. Dla <math> r</math> dążące do nieskończoności energia rośnie do zera. (Własność, iż całkowita energia jest połową energii potencjalnej jest na mocy [[Twierdzenie o wiriale|twierdzenia o wiriale]] słuszna dla dowolnych orbit, niekoniecznie kołowych).
</math> dążące do nieskończoności energia rośnie do zera. (Własność, iż całkowita energia jest połową energii potencjalnej jest na mocy [[Twierdzenie o wiriale|twierdzenia o wiriale]] słuszna dla dowolnych orbit, niekoniecznie kołowych).
 
== Postulaty kwantowe Bohra ==
O rewolucyjności podejścia Bohra decydują sformułowane przez niego zasady kwantowe. Postulaty te były wprowadzone ''[[ad hoc]],'' aby uzyskać zgodność przewidywań modelu z eksperymentami.
 
: '''(P3)''' Postulat o kwantyzacji orbitalnego momentu pędu elektronu
:'''(P3)''' Postulat o kwantyzacji orbitalnego momentu pędu elektronu. Z nieskończonej liczby orbit, które dopuszczałaby mechanika klasyczna, elektron może poruszać się tylko po tych, dla których [[moment pędu]] elektronu <math>L = mvr</math> jest równy całkowitej wielokrotności [[Stała Plancka|stałej Plancka]] podzielonej <math>2 \pi </math>, tj.
:: <math>mvr=n\,\hbar</math>
gdzieː
:: <math>n=1,2,3...</math>
:: <math>\hbar</math> – stała Plancka podzielona przez <math>2 \pi </math>
 
gdzieː
: '''(P4)''' Postulat o promieniowaniu
:: <math>n=1,2,3...</math>
: Elektron poruszając się po danej orbicie nie emituje ani nie pochłania energii. Elektron emituje foton, jeżeli spada z orbity wyższej na niższą, a pochłania foton, jeżeli przechodzi z orbity niższej na wyższą; energia [[Emisja promieniowania|emitowanego]] (pochłanianego) fotonu jest równa różnicy między energią wyższą i niższą elektronu
:: <math>\hbar</math> – stała Plancka podzielona przez <math>2 \pi </math>
 
::[[Plik:Bohr atom animation.gif|thumb|300px|Przy zmianie orbity elektron [[emisja|emituje]] lub pochłania foton o ściśle określonej energii]]
:'''(P4)''' Postulat o promieniowaniu. Elektron poruszając się po danej orbicie nie emituje ani nie pochłania energii. Elektron emituje foton, jeżeli spada z orbity wyższej na niższą, a pochłania foton, jeżeli przechodzi z orbity niższej na wyższą; energia [[Emisja promieniowania|emitowanego]] (pochłanianego) fotonu jest równa różnicy między energią wyższą i niższą elektronu
:: <math>E_f = h\nu = E_2-E_1\, </math>
 
: gdzieː
:: <math>E_2, E_1 </math> – energie elektronu, odpowiednio, wyższa i niższa
:: ''<math>h </math>'' – stała Plancka
:: [[Ny (litera)|''<math>\nu</math>'']] – częstotliwość fotonu
 
== Kwantowanie promieni orbit oraz energii ==
Linia 54 ⟶ 60:
 
Aby to pokazać zauważmy, że pierwsze równanie implikuje zależność prędkości od promienia
:: <math> v = \sqrt{ Zk e^2 \over m r} </math>
 
Wstawiając tę zależność do wzoru na kwantowanie momentu pędu otrzyma się równanie zależne tylko od <math> r </math>; stąd dostaje się dozwolone promienie orbit
:: <math> r_n = {\hbar^2\over Zk e^2 m}\cdot n^2 </math>
 
Widać, że promienie orbit rosną proporcjonalnie do kwadratu numeru <math> n </math> orbity.
 
Linia 63 ⟶ 71:
 
Dowolny promień orbity można więc wyrazić w zależności od liczby kwantowej <math> n </math> oraz <math> r_1 </math>
:: <math> r_n =r_1\cdot n^2 </math>
 
Ponieważ energia zależy <math> r_n </math>
:: <math> E_n = -{Zk e^2 \over 2 } {1 \over r_n } </math>
 
więc ostatecznie otrzymamy, iż energia ''<math> n </math>''-tego poziomu jest odwrotnie proporcjonalna do kwadratu liczby kwantowej <math> n </math> oraz energii <math> E_1 </math>
: <math> E_n = E_1 \cdot {1 \over n^2 } </math>
:: <math> E_n = E_1 \cdot {1 \over n^2 } </math>
 
gdzie <math> E_1 </math> - energia stanu podstawowego atomu
:: <math> E_1 = -{Zk e^2 \over 2 r_1 }\approx -13.6\, Z^2 \cdot \mathrm{eV} </math>
 
== Podsumowanie ==
Linia 87 ⟶ 98:
 
== Zobacz też ==
* [[zasada odpowiedniości]]
* [[równanie Schrödingera]]
* [[równanie Pauliego]]
* [[równanie Diraca]]
* [[elektrodynamika kwantowa]]
* [[model atomu Thomsona]]
* [[model atomu Rutherforda]]
* [[model atomu Gryzińskiego]]
* [[model atomu Rutherforda]]
* [[model atomu Thomsona]]
* [[równanie Diraca]]
* [[równanie Pauliego]]
* [[równanie Schrödingera]]
* [[zasada odpowiedniości]]
 
{{Modele atomów}}