Staloryt: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez Fufa123) i przywrócono wersję 51958489 autorstwa 83.6.247.142 |
masteeeeee |
||
Linia 3:
'''Staloryt''' — technika graficzna należąca do druku [[druk wklęsły|wklęsłego]] — również nazwa [[rycina|ryciny]] wykonanej tej techniką. Polega na wykonaniu ryciny [[Rylec (narzędzie)|rylcem]] na płycie [[stal]]owej. Wymaga dużej precyzji od [[rytownik]]a, ponieważ retusze i poprawki są prawie niemożliwe ze względu na twardość materiału. Po zakończeniu rytowania płyta jest dodatkowo [[hartowanie|hartowana]].
Technikę stalorytu wynaleźli Amerykanie [[Jacob Perkins]] oraz Gideon Fairman z myślą o wielonakładowym druku banknotów. Anglik Charles Heath wykorzystał tę technikę do druku ilustracji i w 1820 roku ją opatentował<ref>Krystyna Czarnocka, ''Półtora wieku grafiki polskiej'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1962</ref>. W [[XIX wiek|XX wiek]]u była wykorzystywana do tworzenia ilustracji książkowych, współcześnie stosowana głównie do wykonywania niektórych [[zabezpieczenie druku|elementów zabezpieczających]] [[banknot]]y, rzadziej do drukowania [[znaczek pocztowy|znaczków pocztowych]], które w znacznej większości są produkowane techniką [[Offset (poligrafia)|offsetową]].
== Przypisy ==
| |||