Czak-czak (ciasto): Różnice pomiędzy wersjami

Chak-czak jest ulubionym wschodnim ciastem w kuchni ludów tureckich - Baszkirii, Kazachstanu, Kirgistanu, Uzbekistanu<ref name=":0" />. Tradycyjny czak-czak był przygotowywany w szczególny sposób<ref name=":0" />. Najpierw niezamężne dziewczyny wyrabiały i kroiły ciasto, które smażyły małżeństwa<ref name=":0" />. Starsi przygotowywali nadzieniesyrop z miodem i nadawali kształt ciastu<ref name=":0" />. Mogło ono bybyć okrągłe, płaskie lub mieć inne kształty<ref name=":0" />. U Tatarów czak-czak jest tradycyjnym ciastem przygotowanym przez matkę panny młodej na wesele, jego kawałek można otrzymać tylko pod warunkiem, że gość przyniesie jakąś potrawę na weselny stół<ref name=":0" />. Im będzie ona smaczniejsza, tym większy otrzyma kawałek<ref name=":0" />. Według tradycji im więcej zjesz weselnego czak-czaka, tym słodsze i dłuższe będziesz miał życie<ref name=":0" />. Tradycyjne weselne ciasto może być przygotowane nawet z 400 żółtek<ref name=":0" />. Czak-czak może byc przechowywany przez około trzy tygodnie<ref name=":0" />. Je się go rękoma, czasem jest krojony na małe kawałki, jeśli jest duży<ref name=":0" />.