Konsument (prawo): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m WP:SK, infobox |
m drobne techniczne |
||
Linia 1:
{{inne znaczenia|konsumenta w ujęciu prawnym|[[Konsument (ekonomia)|ujęcie ekonomiczne]]}}
'''Konsument''' – w prawie polskim za konsumenta uważa się [[osoba fizyczna|osobę fizyczną]] dokonującą z [[przedsiębiorca|przedsiębiorcą]] [[czynność prawna|czynności prawnej]] niezwiązanej bezpośrednio z jej [[działalność gospodarcza|działalnością gospodarczą]] lub [[wolny zawód|zawodową]]. Jest to definicja zamieszczona w art. 22<sup>1</sup> [[kodeks cywilny|Kodeksu cywilnego]]<ref>{{Dziennik Ustaw|2017|459}}.</ref>. Nowa definicja weszła w życie 25 grudnia 2014 r. W doktrynie prawa i orzecznictwie uważa się, że konsument jest słabszą stroną obrotu gospodarczego i jego interesy powinny być chronione w szerszej mierze niż interesy profesjonalisty, za jakiego uważany jest przedsiębiorca
== Definicja kodeksowa ==
Nie może być konsumentem [[osoba prawna]] ani [[jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej]]. Nie jest nim też osoba fizyczna, która dokonuje z przedsiębiorcą czynności prawnej związanej bezpośrednio z działalnością gospodarczą lub zawodową, np. kupująca meble do biura{{odn|Kidyba|2013|s=42}}. Z drugiej strony czynnością konsumencką jest zakup eleganckiego ubrania potrzebnego do wykonywania zawodu
W roku 2000 miała miejsce nowelizacja kodeksu cywilnego, w której dodano przepis stanowiący: „za konsumenta uważa się osobę, która zawiera umowę z przedsiębiorcą w celu bezpośrednio nie związanym z działalnością gospodarczą”. Konsumentem mogła więc być osoba prawna. Takie ujęcie było niekorzystne dla polskich przedsiębiorców konkurujących z przedsiębiorcami zagranicznymi, dlatego w 2003 roku zawężono pojęcie konsumenta do osób fizycznych. Zrezygnowano też z „umowy” na rzecz „czynności prawnej”, by rozwiać wątpliwości, czy osoba fizyczna dokonująca jednostronnej czynności prawnej w związku z istniejącym stosunkiem konsumenckim (np. [[umowne prawo odstąpienia]]) jest jeszcze konsumentem
Kodeks cywilny podaje definicję, natomiast nie określa wyczerpująco skutków uznania osoby fizycznej za konsumenta. Zostały one umieszczone także w przepisach szczególnych, np. w ustawie o [[kredyt konsumencki|kredycie konsumenckim]]<ref>{{Dziennik Ustaw|2016|1528}}.</ref> czy ustawie o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych<ref>{{Dziennik Ustaw|2014|1015}}.</ref>. Do kodeksowego pojęcia konsumenta odwołuje się też ustawa o Inspekcji Handlowej<ref>{{Dziennik Ustaw|2016|1059}}.</ref>{{odn|Kidyba|2013|s=43–44}}.
Linia 30:
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę |nazwisko = Kidyba |imię = Andrzej |tytuł = Prawo handlowe |auror link = Andrzej Kidyba |wydawca = C.H. Beck |miejsce = Warszawa |data = 2013 |isbn = 978-83-255-5419-4 |odn=tak}}
* {{Cytuj książkę |nazwisko =Radwański |imię =Zbigniew |autor link =Zbigniew Radwański |nazwisko2 = Olejniczak |imię2 = Adam |autor link2 = Adam Olejniczak (prawnik) |tytuł =Prawo cywilne – część ogólna |wydawca =C.H. Beck |miejsce =Warszawa |rok =2011 |isbn =978-83-255-3143-0 |odn=tak}}
{{zastrzeżenia|prawo}}
| |||