66
edycji
brak opisu edycji
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m (Wycofano edycje użytkownika 195.35.80.58 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to MalarzBOT.) Znacznik: Wycofanie zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
|
[[Ciśnienie]] atmosferyczne maleje bowiem wraz ze wzrostem wysokości – w szczytowych partiach [[Himalaje|Himalajów]] powietrze jest przez to na tyle rozrzedzone, że oddychający nim człowiek ma duże trudności z wykonywaniem jakiejkolwiek aktywności fizycznej.
Butle tlenowe używane przez [[himalaizm|himalaistów]] wyróżniają się wśród innych, typowych butli tlenowych tym, że są możliwie jak najlżejsze (dawniej wykonywano je ze stali lub duraluminium, obecnie często również z tytanu), zaś ich [[reduktor ciśnienia|zawory redukcyjne]] muszą prawidłowo działać przy bardzo niskich temperaturach
Niektórzy himalaiści zdobywają szczyty bez użycia tlenu, jednak jego posiadanie może być nieodzowne w sytuacjach awaryjnych (np. przy próbie reanimacji chorego). Alternatywą dla tlenu sprężonego w butlach, szczególnie przydatną jako składnik "pakietu rezerwowego", jest tlen wytwarzany chemicznie – na przykład z [[nadtlenek sodu|oksylitu]]. Pakiety tlenowe nie nadają się jednak do celów planowego, regularnego wspomagania, bowiem potrzebne do tego ilości tlenu są na tyle duże, że bardziej opłacalne jest zabranie butli.
W XXI wieku wejścia na szczyty ze wspomaganiem tlenem z butli są przez środowisko wspinaczkowe deprecjonowane, uważane za zwykłą turystykę, a nie sport lub porównywane do stosowania [[Doping wydolnościowy|dopingu]] w sporcie.
[[Kategoria:Sprzęt wspinaczkowy]]
| |||