Oblężenie Tall az-Zatar: Różnice pomiędzy wersjami

|konflikt = [[Wojnawojna domowa w Libanie (1975-1990)|Libańska wojna domowa]]

'''Oblężenie Tall az-Zatar'''<ref>Funkcjonują różne zapisy nazwy obozu: Tal al-Zaatar, Tel el-Zaatar, Tall az-Zatar, Tel al-Zaatar.</ref> – walki pomiędzy milicjami chrześcijańskim a zbrojnymi formacjami palestyńskimi o kontrolę nad [[Bejrut|bejruckim]] obozem dla uchodźców Tall az-Zatar podczas [[Wojnawojna domowa w Libanie (1975-1990)|wojny domowej w Libanie]].

Powstały w 1948 r. obóz uchodźców Tall az-Zatar mieścił się w północno-wschodnim Bejrucie i był największym oraz najlepiej umocnionym obozem palestyńskim. Obejmował terytorium o powierzchni ok. 1,85 km², był podzielony na pięć części zarządzanych przez poszczególne frakcje [[Organizacja Wyzwolenia Palestyny|OWP]]: [[Al-Fatah]], [[Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny -– DowództwoGłówne GeneralneDowództwo|Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny – Główne Dowództwo]] (Ahmad Dżibril), [[Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny]] ([[Georges Habasz]]), [[Ludowo-Demokratyczny Front na rzecz Wyzwolenia Palestyny]] oraz [[As-Sa’ika]]. Posiadał silne fortyfikacje, bunkry i wiele podziemnych tuneli, tworzących skomplikowany system obronny. Broniło go ok. 2,5 tys. fedainów przemieszanych z ludnością cywilną. Z terenu obozu Palestyńczycy mogli swobodnie ostrzeliwać dzielnice chrześcijańskie we wschodnim Bejrucie.