|
|wikicytaty =
}}
'''Chlotar III''' ([[652]]-[[673]]) – najstarszy syn [[Chlodwig II|Chlodwiga II]], [[król]]a [[Neustria|Neustrii]] i [[Burgundia|Burgundii]], ioraz jego żony królowej [[Święta Batylda|Batyldy]]. Gdy [[Chlodwig II]] zmarł w roku [[658]] roku, władzęregencję przejąłw Chlotar,imieniu podmałoletniego regencjąChlotara objęła jego matkimatka.
WPaweł Diakon w ''Historii narodu longobardzkiegoLongobardów'' autor wspomina, że wwe [[660]]wczesnych latach 60. armia frankijska najechała [[Prowansja|Prowansję]], a następnie [[Włochy]],. tuNajeźdźcy spotkalidotarli opórdo zeobozu stronykróla władcyLongobardów, [[LombardiaGrimoald I (książę Benewentu|LombardiiGrimoalda]], iw [[BenewentRivoli]]u, królaniedaleko [[GrimoaldAsti]]a. BitwaGrimoald miałaudawał, miejsceże wucieka, okolicyFrankowie [[Rivolizaś Asta]].splądrowali Geimoald uciekłobóz i schroniłświętowali. sięPo wpółnocy lesie.Grimoald Następnie,jednak po północy,niespodziewanie zaatakował i doprowadziłprzegnał oddziały frankijskie z jepowrotem do Neustrii.
Żywot [[Eligiusz z Noyon|św. Eligiusza]], spisany wkrótce po śmierci Chlotara, zawiera informację, że plagiw ograniczyły661 zaraza zmniejszyła liczbę ludności największych miast [[Francja|Francji]]. W tym samym czasie odnotowano podobną plagęzarazę na [[Wyspy Brytyjskie|Wyspach Brytyjskich]] ok. roku [[664]].
W roku [[661]] wojska Chlotara III obaliły uzurpatora [[Austrazja|Austrazji]], [[Childebert Adoptowany|Childeberta Adoptowanego]]. W roku [[662]] na tronie Austrazji osadzony został brat Chlotara III, [[Childeryk II]] (przebieg i chronologia tych wydarzeń są jednak sporne).
Podczas regencji [[Austrazja]] prosiła regentkę Batyldę o własnego króla i między [[660]] a [[662]], drugi syn Chlodwiga II, [[Childeryk II]], brat Chlotara III, zasiadł na tamtejszym tronie.
W czasie jego panowania zmarł zarządca pałacu,roku [[Erchinoald658]], ipo radaśmierci wybrałamajordoma [[EbroinErchinoald]]a, byrada goFranków zastąpił.wybrała Wna [[668]]jego rokumiejsce [[Ebroin]] uruchomił aparat polityki zagranicznej i bezpieczeństwa wewnętrznegoa. Biorąc pod uwagę, że według [[Liber Historiae Francorum]] Chlotar panował cztery lata istnieje możliwość, że uzyskał pełnię władzy po uznaniu go za dorosłego w roku [[669]] roku.
Chlothar zmarł na wiosnę [[673]] roku. Został pochowany w bazylice Saint Denis. Tron po nim przejął jego brat, [[Teuderyk III]].
Chlotar III uznawanyzaliczany jest za pierwszego zdo tzw. gnuśnych królów.
Rozdział 1 kroniki Fredegara (ok. [[760]]):
:„''Więc [[Chlodwig II]] , syn Dagoberta, wziął sobie żonę kobietę obcego pochodzenia , Batyldę, czarownicę i miał z nią trzech synów syna, Chlotara, Childeryka i Teudoryka. Zarządcą pałacu był wówczas człowiek silny i mądry, imieniem [[Erchinoald]].''”
:„''Chlodwig panował nie wszczynając wojen. W ostatnich latach swego życia, stracił on [[rozum]] i oddał duszę panował przez osiemnaście lat. Na tronie zasiadł wówczas jego syn Chlotar, a obok niego matka wspomniana powyżej.''”
Rozdział 2 kroniki Fredegara (ok.[[760]]):
* „''W tym samym czasie zmarł również Erchinoald, majordom franków zmarł wybrali a niego Ebroina. W tych dniach, król Chlotar, porażony gwałtowną gorączką zmarł w kwiecie swojej młodości, panował cztery lata. Jej brat Teudoryk zasiadł po nim na tronie [...]''”
{{Władca
| 