Wołodymyr Kubijowycz: Różnice pomiędzy wersjami

18 kwietnia 1941 złożył na ręce gubernatora [[Hans Frank|Hansa Franka]] memoriał, w którym domagał się wydzielenia w Generalnym Gubernatorstwie terytorium [[Łemkowszczyzna|Łemkowszczyzny]] (wzdłuż linii: [[Dukla]], [[Brzozów]], [[Dynów]], [[Przeworsk]]) i [[Ziemia chełmska|Chełmszczyzny]] w granicach [[Traktat brzeski (9 lutego 1918)|traktatu brzeskiego]] jako terenu, który Ukraińcy traktowaliby jako własny etnograficznie, a skąd Polacy mieli być wysiedleni. 21 czerwca 1941 wnioski memoriału zostały przez Franka odrzucone<ref>[[Ryszard Torzecki]], ''Polacy i Ukraińcy. Sprawa ukraińska w czasie II wojny światowej na terenie II Rzeczypospolitej'', Warszawa 1993, Wyd. PWN, {{ISBN|83-01-11126-7}} s.55. Por też. Володимир Кубійович [http://diasporiana.org.ua/istoriya/87-kubiyovich-v-ukrayintsi-v-generalniy-guberniyi-1939-1941/ ''Українці в Ґенеральній Губернії 1939-1941 – Історія Українського Центрального Комітету''], Chicago 1975 s. 417–428, tam też pełen tekst memoriału i naniesiona odpowiedź Hansa Franka s. 543–586. (język ukraiński i [[język niemiecki|niemiecki]]).</ref>. Po [[Atak Niemiec na ZSRR|ataku III Rzeszy na ZSRR]] i utworzeniu [[Dystrykt Galicja|Dystryktu Galicja]] Kubijowycz proponował z kolei wysiedlenie Polaków z Dystryktu Galicja do innych dystryktów Generalnego Gubernatorstwa, a Ukraińców z innych dystryktów do Dystryktu Galicja. Koncepcję tę podtrzymywał do końca 1943 roku, jednak nie doszło do jej realizacji z powodu braku zainteresowania Hansa Franka<ref>{{Cytuj|autor = [[Ryszard Torzecki]],; |tytuł = ''Polacy i Ukraińcy. Sprawa ukraińska w czasie II wojny światowej na terenie II Rzeczypospolitej'', Warszawa|data = 1993, Wyd.|isbn PWN,= {{ISBN|83-01-11126-7}}, |miejsce = Warszawa |wydawca = PWN |s. = 214. |oclc = 69487078 }}</ref><ref>[[Grzegorz Motyka (historyk)|Grzegorz Motyka]] „Tak było w Bieszczadach. Walki polsko-ukraińskie w Polsce 1943-1948”, Warszawa 1998 str. 86.</ref>. {{Link-interwiki|pl=Dieter Pohl|lang=de|tam=Dieter Pohl (Historiker)|tekst= Dieter Pohl}} uważa, że w świetle brutalności [[Wysiedlenia Polaków podczas II wojny światowej dokonane przez Niemców|wysiedleń, które miały miejsce poprzednio w Polsce]], Kubijowycz musiał sobie zdawać sprawę z konsekwencji swoich żądań<ref>„Hier ging es dem UZK um ''ethnische Flurbereinigung'' zugunsten der Ukrainer. Angesichts der Brutalität der bisherigen nationalsozialistischen Umsiedlungen in Polen mußte sich Kubijovyc über die möglichen