Przegląd Historyczno-Wojskowy: Różnice pomiędzy wersjami

15 kwietnia 1981 [[Rada Państwa (Polska)|Rada Państwa]] "z okazji [[Dzień Zwycięstwa#9 maja w Polsce|Dnia Zwycięstwa]], w uznaniu wybitnych zasług w działalności publicystycznej i ideowo-wychowawczej oraz za szczególne osiągnięcia w kształtowaniu świadomości historycznej społeczeństwa" nadała Wojskowemu Przeglądowi Historycznemu [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3 (97), Wydawnictwo "Czasopisma Wojskowe", Warszawa 1981, s. 3.</ref>. Order został wręczony 11 czerwca 1981, w Stołecznym Klubie Garnizonowym w Warszawie przez wiceministra obrony narodowej, gen. broni [[Józef Baryła|Józefa Baryłę]], w trakcie uroczystego posiedzenia Komitetu Redakcyjnego Wojskowego Przeglądu Historycznego z okazji 25 lecia kwartalnika<ref>Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3 (97), Wydawnictwo "Czasopisma Wojskowe", Warszawa 1981, s. 232-239.</ref>.

 

W 2000 przywrócono kwartalnik do życia. Przejęto numerację i archiwum WPH, ale powrócono do przedwojennej nazwy – Przegląd Historyczno-Wojskowy. Jak podkreślają twórcy PHW: celem wydawania kwartalnika jest upowszechnianie polskiej i powszechnej historii wojskowości, a także zaprezentowanie dorobku badawczego wojskowych i cywilnych środowisk naukowych. Jest kierowany do kadry, żołnierzy, nauczycieli i młodzieży. Kwartalnik cieszy się uznaniem i autorytetem w środowiskach naukowych, czego dowodem jest powołanie przez Ministra Obrony Narodowej 30 maja 2001 Rady Naukowej Przeglądu Historyczno-Wojskowego. W jej skład weszli historycy o uznanym autorytecie w kraju i za granicą, reprezentujący ośrodki naukowe zajmujące się badaniami z dziedziny historii wojskowości. Jej przewodniczącym jest prof. dr hab. Tadeusz Nowak, wiceprzewodniczącymi - prof. dr hab. [[Andrzej Ajnenkiel]], prof. dr hab. [[Waldemar Rezmer]] i prof. dr hab. [[Karol Olejnik]]. Redaktorem naczelnym w latach 2000–2009 był dr hab. [[Grzegorz Nowik]], od 2004 jednocześnie zastępca dyrektora [[Wojskowe Biuro Badań Historycznych|Wojskowego Biura Badań Historycznych]], a pracę redakcji wspiera Kolegium Redakcyjne powołane przez Dyrektora [[Wojskowe Biuro Badań Historycznych|Wojskowego Biura Badań Historycznych]]. Od 2010 roku Wojskowe Biuro Badań Historycznych wraz z „Przeglądem Historyczno-Wojskowym” weszły w skład nowo powstałego Wojskowego Centrum Edukacji Obywatelskiej. „PH-W” pracuje od tego czasu w składzie: redaktor naczelny – dr Grzegorz Jasiński (kierownik Wojskowego Biura Badań Historycznych), sekretarz redakcji – dr Zbigniew Palski (od 2011 r. mgr Teresa Sitkiewicz) oraz mgr Teresa Sitkiewicz (od 2011 r. dr Czesław Szafran). W Radzie Naukowej zasiadają prof. dr hab. Jerzy Eisler – przewodniczący, prof. dr hab. Krzysztof Komorowski – zastępca przewodniczącego oraz członkowie: dr hab. Janusz Cisek, dr hab. Janusz Odziemkowski, prof. dr hab. Karol Olejnik, dr inż. Piotr Matejuk, prof. dr hab. Tadeusz Rawski, prof. dr hab. Waldemar Rezmer, dr hab. Aleksandra Skrabacz, płk dr Jeremiasz Ślipiec, dr Andrzej Wesołowski i dr Andrzej Czesław Żak. „Przegląd Historyczno-Wojskowy” jest pismem naukowym i został wpisany na listę czasopism punktowanych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, uzyskując 13 maja 2010 roku 4 pkt, a od czerwca, w związku ze zmianą liczby punktów dla czasopism naukowych, kwartalnik ma 6 pkt.

Redakcja utrzymuje kontakty z wieloma samodzielnymi pracownikami naukowymi uczelni wojskowych (m.in. [[Akademia Obrony Narodowej|Akademii Obrony Narodowej]], [[Akademia Marynarki Wojennej|Akademii Marynarki Wojennej]] i wyższych szkół oficerskich) i cywilnych w kraju oraz licznymi ośrodkami naukowymi za granicą (m.in. [[Instytut Józefa Piłsudskiego (Londyn)|Instytutem Józefa Piłsudskiego w Londynie]] i [[Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce|Nowym Jorku]], [[Instytut Polski|Instytutem Polskim i Muzeum im. Generała Sikorskiego w Londynie]]). Współpracuje również z archiwami i bibliotekami naukowymi (m.in. z [[Centralne Archiwum Wojskowe|Centralnym Archiwum Wojskowym]], [[Archiwum Akt Nowych]], [[Biblioteka Narodowa (Warszawa)|Biblioteką Narodową]], [[Centralna Biblioteka Wojskowa|Centralną Biblioteką Wojskową]]), a także z [[Fundacja Polskiego Państwa Podziemnego|Fundacją Polskiego Państwa Podziemnego]]. Liczną grupę współpracowników stanowią młodzi naukowcy i badacze historii wojskowości z kraju i państw sąsiednich, a także kombatanci. Z redakcją współpracują redakcje czasopism podejmujących problematykę historii wojskowości w kraju i za granicą.

 

 

== Przypisy ==