Obrączkowanie (zoologia): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
ilustracja, szablon |
||
Linia 1:
[[Plik:Ringing 04 Ringing.jpg|
[[Plik:My Public Lands Roadtrip- Bat Research Brings the -mypubliclandsroadtrip to -WomeninSTEM Wednesday (18250727228).jpg|mały|Nietoperz z obrączką na skrzydle]]
[[File:H. Chr. C. Mortensen.JPG|
'''Obrączkowanie''' – metoda badań polegająca na znakowaniu zwierząt metalowymi lub plastikowymi obrączkami lub innymi znacznikami. Najczęściej stosowana w [[ornitologia|ornitologii]], obrączkuje się również [[nietoperze]].
Obrączkowanie jako metoda badań pierwszy raz wprowadzona została w [[1898]] roku, kiedy to Duńczyk [[Hans Christian Cornelius Mortensen]] (1856-1921) z Viborga wprowadził metodę obrączkowania ptaków, która umożliwiła obserwacje naznaczonych w ten sposób osobników. Na podstawie tzw. „wiadomości powrotnej”, a więc informacji dotyczącej zaobrączkowanego ptaka, można ustalić trasę jego wędrówki. W Polsce tę technikę stosuje się od 1931 roku<ref>Obrączkowanie jako metoda badawcza [http://www.siemianowka.namorzyn.pl/Contents/view/5]</ref>
Daje ona możliwość indywidualnego znakowania osobników, dzięki czemu dostarcza ważnych informacji o biologii i [[etologia|etologii]] gatunku, np. na temat trasy wędrówek, zimowisk, czasu wędrówki itp. Podczas obrączkowania ptaki są oznaczane co do gatunku i – o ile to możliwe – płci i wieku, następnie mierzone i ważone, obrączkowane, po czym wypuszczane na wolność. Wszystkie dane dotyczące osobnika są zapisywane w rejestrze.
Koordynowaniem obrączkowania ptaków w Polsce zajmuje się Stacja Ornitologiczna Muzeum i Instytutu Zoologii Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku.
Nie wszystkie gatunki można obrączkować. W przypadku [[emu]] (''Dromaius novaehollandiae''), [[struś czerwonoskóry|strusi czerwonoskórych]] (''Sthrutio camelus'') oraz [[kazuar hełmiasty|kazuarów hełmiastych]] (''Casuarius casuarius'') brak jest obrączek o odpowiednim rozmiarze. W Australii [[kakadu krasnogłowa|kakadu krasnogłowe]] (''Callocephalon fimbriatum'') mogą rozdziobywać obrączkę, raniąc się. Podobnie postępuje [[
W trakcie akcji obrączkarskich używa się [[sieć ornitologiczna|sieci ornitologicznych]] (ang. ''mist net''). W 0,59% przypadków złapania dochodzi do zranienia osobnika, zaś jedynie w 0,23% przypadków do śmierci ptaka. W przypadku większych ptaków ryzyko w trakcie łapania w sieć dotyczy głównie złamań nóg, zaś mniejsze ptaki mogą zaplątać skrzydła lub umrzeć w wyniku szoku<ref>{{cytuj pismo | url = http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.2041-210X.2011.00123.x/full | tytuł = How safe is mist netting? evaluating the risk of injury and mortality to birds | autor = Spotwood ''et al.'' | czasopismo = Methods in Ecology and Evolution | wolumin = 3 | wydanie = 1 | strony = 29–38 | rok = 2012}}</ref>.
Linia 28 ⟶ 26:
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Kontrola autorytatywna}}
[[Kategoria:Terminologia ornitologiczna]]
| |||