Śmierć (personifikacja): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Fiszka (dyskusja | edycje)
Fajnymat10 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej
Linia 5:
Najpopularniejsze, a mające swe źródło w [[średniowiecze|średniowieczu]], wyobrażenia śmierci:
* zakapturzona postać [[kobieta|kobieca]] ([[słowo]] ''śmierć'' w języku polskim jest [[rzeczownik]]iem rodzaju żeńskiego) lub [[mężczyzna|męska]] (np. [[Ankou]] w bretońskich wierzeniach ludowych)
* '''kostucha''' –potocznie '''Ponury Żniwiarz''' ludowe, jako kościotrupa z kosą, czasem w kapturze. Jednak nie zawsze występuje pod postacią szkieletu, czasem kaptur całkowicie skrywa widok twarzy w cieniu i nie widać innych części ciała, więc może występować jako duch (mimo tego, że widać płaszcz, kaptur oraz kosę).
 
W starożytnej Grecji miała postać przystojnego [[Tanatos (mitologia)|Tanatosa]]. W wyobrażeniach ludowych często jako personifikacja śmierci pojawiał się [[Charon (mitologia)|Charon]]. Wyobrażenie śmierci jako mężczyzny ma źródło w języku – po [[język grecki|grecku]] śmierć ({{grc|Θάνατος}}, ''Thanatos'') jest rodzaju męskiego.
Linia 14:
 
Śmierć występowała w toposach takich jak [[Czarna śmierć|Zaraza-Dżuma]], [[Legenda o trzech żywych i trzech umarłych]] i [[Triumf śmierci]], [[Taniec śmierci]]. W literaturze częsty był motyw rozmowy ze śmiercią, obecny w utworze [[Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią|Rozmowa Mistrza Polikarpa ze śmiercią]].
 
Jest jednym z [[Czterech Jeźdźców Apokalipsy|Czterej Jeźdźcy Apokalipsy]].
 
W epoce renesansu przedstawiano śmierć jako [[Mojry]] lub przynajmniej najstarszą z nich, [[Atropos]].