Wenetowie (Italia): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
rolnictwo |
||
Linia 3:
Według [[Herodot]]a Wenetowie przybyli ze wschodu Europy, natomiast według [[Tytus Liwiusz|Liwiusza]] przybyli wraz z [[Troja]]nami pod wodzą [[Antenor (syn Aesyetesa)|Antenora]] (i pokonali [[Euganejczycy|Euganejczyków]]). Najnowsze badania wskazują jednak na pochodzenie ludu z Europy Środkowej. Pierwsze ślady Wenetów notowane są na około 950 p.n.e. Szczyt rozwoju przypadł na okres VI–IV wiek p.n.e. W IV w. p.n.e. sąsiadowali z ''[[Euganejczycy|Euganei]]'', ''[[Karnowie|Carni]]'', ''Lingones'' i ''Cenomani''. W III wieku p.n.e. weszli w przymierze z [[Republika rzymska|republiką rzymską]]. Ulegli [[romanizacja (starożytność)|romanizacji]].
Głównymi ośrodkami cywilizacji Wenetów były Patavium (dzisiaj [[Padwa]]) i Ateste (dzisiaj [[Este (Włochy)|Este]]). Kultura Wenetów wykazywała wpływy [[Kultura Golasecca|kultury Golasecca]], [[Kultura Villanova|kultury Villanova]], [[Kultura halsztacka|alpejskiej kultury halsztackiej]] i [[Etruskowie|kultury Etrusków]]. Gospodarka Wenetów opierała się na rolnictwie, hodowli koni, kupiectwie (najprawdopodobniej docierali aż nad [[Morze Bałtyckie|Bałtyk]] w celu pozyskania [[bursztyn]]u) i żeglarstwie.
Zmarli byli paleni, a prochy przechowywano w urnach. Religia opierała się na kulcie bóstw żeńskich; najważniejsza była bogini Reitia, uosabiająca siły natury.
| |||