Zasiewanie chmur: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
m bot poprawia zapis: Massachussets → Massachusetts (ZDBOT)
Linia 2:
[[Plik:Cloud Seeding.svg|thumb|Schemat zasiewania chmur]]
 
'''Zasiewanie chmur''' – forma modyfikacji pogody, będąca próbą zmiany ilości lub rodzaju [[opad atmosferyczny|opadów]] z [[chmuraChmura (meteorologia)|chmur]]. Poprzez rozpylenie substancji służących jako [[Jądro kondensacji|jądra kondensacji]] lub zarodki krystalizacji powodowane są zmiany w procesach mikrofizycznych wewnątrz chmury. Zazwyczaj intencją jest zwiększenie opadów (deszczu lub śniegu), a na lotniskach praktykuje się ograniczanie [[grad]]u lub [[mgła|mgły]].
 
Naturalną formą zasiewania chmur jest wydzielanie przez drzewa [[terpeny|terpenów]]. Terpeny bardziej aktywnie wydzielane są podczas cieplejszej pogody, a powstające z ich powodu chmury odbijają promienie słoneczne pozwalając lasom na regulację swej temperatury.
Linia 12:
Do najbardziej pospolitych [[związek chemiczny|związków chemicznych]] używanych do zasiewania chmur należy [[jodek srebra]] i [[suchy lód]] (zamrożony [[dwutlenek węgla]]). Rozprężanie ciekłego propanu w gaz było również używane i może wytworzyć kryształki lodu w wyższych temperaturach niż jodek srebra. Użycie materiałów [[higroskopijność|higroskopijnych]], takich jak sól, zwiększa swoją popularność z powodu pewnych obiecujących wyników badań naukowych.
 
Zasiewanie chmur wymaga, by zawierały [[PrzechłodzenieCiecz przechłodzona|przechłodzoną]] ciekłą wodę – to jest ciekłą wodę zimniejszą niż zero stopni Celsjusza. Wprowadzenie substancji takiej jak jodek srebra, który ma strukturę [[Ciało krystaliczne|krystaliczną]] podobną do struktury lodu, wywoła [[krzepnięcie|nukleację (zarodkowanie) krzepnięcia (zamarzania)]]. Rozprężanie suchego lodu lub [[propan]]u oziębia powietrze do tego stopnia, że kryształki lodu mogą zarodkować spontanicznie z [[Para cieczy|pary cieczy]] (fazy gazowej poniżej swego punktu krytycznego). W przeciwieństwie do zasiewania przy pomocy jodku srebra, ta spontaniczna nukleacja (zarodkowanie) nie wymaga uprzedniej obecności kropel lub cząsteczek ponieważ wytwarza niezwykle wysokie przesycenie pary cieczy w pobliżu zasiewającej substancji. Jednakże istniejące krople są niezbędne dla dostatecznego wzrostu kryształków lodu, aby mogło z chmury padać.
 
W szerokościach geograficznych między kołem podbiegunowym a zwrotnikiem typowa strategia zasiewania chmur zasadza się na fakcie, że [[Ciśnienie pary nasyconej|ciśnienie (prężność) pary nasyconej]] jest niższe dla równowagi z lodem niż dla równowagi z wodą, gdy cząsteczki lodu formują się w przechłodzonych chmurach. Fakt ten pozwala kryształkom lodu rosnąć kosztem kropel cieczy. Jeśli rozrost jest dostateczny, cząsteczki stają się dość ciężkie, by jako śnieg (lub, jeśli ulegną stopieniu, jako deszcz) opadać z chmur, które w innej sytuacji nie wytworzyłyby opadów. Ten proces jest znany jako zasiewanie „statyczne”.
Linia 80:
Zasiewanie chmur rozpoczęto we Francji w latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia w intencji zmniejszenia szkód gradowych na polach uprawnych. Projekt ANELFA składa się z lokalnych agencji działających w ramach fundacji. Podobny projekt w Hiszpanii jest zarządzany przez Consorcio por la Lucha Antigranizo de Aragon. Sukces projektu francuskiego został potwierdzony przez dane agencji ubezpieczeniowych; sukces projektu hiszpańskiego przez wyniki badań przeprowadzonych przez Hiszpańskie Ministerstwo Rolnictwa.
 
Wojskowi piloci rosyjscy zasiewali chmury nad [[Białoruś|Białorusią]] po [[Katastrofa elektrowni jądrowej w Czarnobylu|katastrofie w Czarnobylu]], by wypłukać z chmur zmierzających w kierunku [[Moskwa|Moskwy]] cząsteczki radioaktywne. Jak opowiadał w 2007 roku, w programie BBC major Aleksiej Gruszyn, wielokrotnie wyruszał w niebo nad Czarnobylem i Białorusią i używał pocisków artyleryjskich wypełnionych jodkiem srebra, by wytworzyć chmury deszczowe, które miały oczyścić powietrze z substancji radioaktywnych dryfujących w stronę gęsto zaludnionych miast. Ponad cztery tysiące mil kwadratowych Białorusi zostało poświęconych, by ochronić rosyjską stolicę od toksycznych radioaktywnych opadów. Obszar, na którym moja załoga aktywnie wpływała na chmury znajdował się w pobliżu Czarnobyla, nie tylko w trzydziestokilometrowej strefie, lecz i dalej, w odległości pięćdziesięciu, siedemdziesięciu, a nawet stu kilometrów, mówił major. Na szczycie [[G8G7 (grupa)|Wielkiej Ósemki]] w 2006 roku w Petersburgu, prezydent Putin skomentował, że samoloty wojsk powietrznych zostały wysłane, by zasiewać nadchodzące chmury w taki sposób, aby opady wystąpiły nad Finlandią. Ulewa towarzyszyła spotkaniu tak, czy inaczej. W Moskwie, 17 czerwca 2008 roku samoloty transportowe Rosyjskich Sił Powietrznych próbowały zasiewać chmury cementem. Jeden z worków z cementem nie rozproszył się, lecz spadł w całości na dom mieszkalny przebijając dach. W październiku 2009 roku mer Moskwy obiecywał w mieście „zimę bez śniegu”, po ujawnieniu wysiłków Rosyjskich Sił Powietrznych, by zasiewać przez całą zimę chmury od strony nawietrznej Moskwy.
 
=== Australia ===