Bezbożnik przy pracy

Bezbożnik przy pracy (ros. Безбожник у станка) – dziennik z lat dwudziestych XX wieku zaimujący się tematyką antyreligijną, antyklerykalną oraz ateistyczną wydawany w Związku Radzieckim.

Bezbożnik przy pracy
Безбожник у станка

Częstotliwość	Dziennik
Tematyka	antyreligia, antyklerykalizm, ateizm

{{Czasopismo infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | organ prasowy = | wikiźródła = | język = | DOI = | eISSN = | ostatni numer = | wikicytaty = | redaktor naczelny = | opis grafiki = | alt grafiki = | państwo = | tytuł oryginalny = | pierwszy numer = | liczba stron = Nieznane pola: "kraj", "source", "opis_grafiki", "quote", "liczba_stron", "organizacja", "naczelny", "odpowiednik", "ukazywał_się_do" oraz "ukazuje_się_od".

Historia

Pismo ukazywało się codziennie od 1923 roku i było jednym z dwóch czasopism ateistycznych. Drugim był miesięcznik Bezbożnik. Oba pisma nie tylko występowały przeciw religii ale wchodziły także w polemikę ze sobą. Bezbożnik przy pracy posługiwał się głównie ostrą karykaturą i satyrą, mając za zadanie uderzyć w religię: rozbić ją na kawałki, wytępić tę hołotę jak chwasty. Dziennik Bezbożnik przy pracy był przeciwieństwem miesięcznik Bezbożnik który był jego łagodniejszą wersją i powoływał się na tezę Włodzimierza Lenina że walkę z religią należy prowadzić w oparciu o podstawy naukowe, bez korzystania ze środków administracyjnych i bez obrażania zwykłych wiernych.

Galeria

• 
  Okładka z 1929 ukazująca trzech bogów islamu, chrześcijaństwa i judaizmu niszczonych przez gospodarczy plan V-letni.
• 
  Numer pisma z 1929 nawołującego do abstynencji ukazującego Jezusa jako bimbrownika.

Bibliografia

• Tajna dyplomacja Watykanu. Papiestwo wobec komunizmu (1917-1991). Hansjakob Stehle. Warszawa: Real Press, 1993, s. 52. ISBN 83-85878-01-7.