Aurora (1900): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
|||
Linia 47:
„Aurora” pierwszy raz została użyta bojowo w [[wojna rosyjsko-japońska|wojnie rosyjsko-japońskiej 1904-1905]]. Pod dowództwem kapitana J. Jegoriewa okręt wszedł w skład [[dywizjon]]u krążowników II Eskadry Oceanu Spokojnego, złożonej z okrętów [[Flota Bałtycka|Floty Bałtyckiej]] wysłanych na Daleki Wschód. 27-28 maja [[1905]], „Aurora” wzięła udział w [[bitwa pod Cuszimą|bitwie pod Cuszimą]], w której razem z innymi krążownikami pancernopokładowymi miała za zadanie ochraniać statki transportowe. W toku bitwy walczyła z japońskimi krążownikami, otrzymując 18 trafień. Zginęło 16 ludzi, w tym dowódca, uszkodzono jedno działo 152 mm i pięć dział 75 mm. „Aurora” przetrwała bitwę i wraz z krążownikami „Oleg” i „Żemczug” zdołała dotrzeć do amerykańskiej bazy w [[Manila|Manili]], gdzie została internowana do końca wojny. W 1906 „Aurora” została zwrócona Rosji i powróciła na [[Morze Bałtyckie|Bałtyk]], gdzie stała się okrętem szkolnym kadetów. W ciągu następnych lat uczestniczyła w wielu zagranicznych rejsach szkoleniowych.
W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] brak było ciekawszych epizodów w karierze okrętu. W końcu [[1916]] roku okręt został skierowany do [[Petersburg|Piotrogrodu]] na remont. Duża część jego załogi, podobnie jak marynarzy innych rosyjskich okrętów, uległa wówczas panującej tam atmosferze rewolucyjnej i agitacji [[komunizm|komunistycznej]]. W marcu [[1917]] załoga „Aurory” aktywnie uczestniczyła w [[burżuazja|burżuazyjnej]] [[Rewolucja lutowa 1917|rewolucji lutowej]]. Na okręcie, wciąż przebywającym w Piotrogrodzie, powołano komitet rewolucyjny, podczas gdy w mieście trwały przygotowania do rewolucji [[bolszewicy|bolszewickiej]]. 7 listopada 1917 roku (25 października starego stylu) o godzinie 21.40 z działa „Aurory” stojącej na [[Newa|Newie]] naprzeciw [[Pałac Zimowy|Pałacu Zimowego]] – siedziby Rządu Tymczasowego, oddano strzał ślepym nabojem, na komendę okrętowego komisarza A. Biełyszewa. Członkiem ówczesnej załogi był także Polak Leon Garbaczewski<ref>Piotr Robert Ciszewski, ''Polacy w Rewolucji Październikowej'', referat z konferencji historycznej pt. ''Sto lat od Rewolucji Październikowej'', Kampania Historia Czerwona i Czarno-Czerwona, Warszawa 2017</ref>. Strzał ten został, począwszy od 10. rocznicy rewolucji, szeroko spopularyzowany w propagandzie komunistycznej jako umówiony sygnał do szturmu na Pałac Zimowy, który zapoczątkował zwycięską bolszewicką [[Rewolucja październikowa|rewolucję październikową]]<ref name=doc />. Relacje uczestników zdarzenia jednak nie potwierdzają, żeby strzał „Aurory” miał być sygnałem do ataku, zwłaszcza że już wcześniej strzelały działa Twierdzy Pietropawłowskiej. Sami marynarze „Aurory” w liście otwartym w gazecie ''[[Prawda (gazeta)|Prawda]]'' dwa dni później zdementowali pogłoski, że okręt ostrzeliwał Pałac Zimowy, gdyż jego artyleria mogła zaszkodzić mieszkańcom, natomiast stwierdzili, że ich wystrzał miał zaalarmować pozostałe okręty na Newie do stanu gotowości<ref name="doc">{{lang|ru}} Witalij D. Docenko, ''Mify i liegendy Rossijskogo fłota'', Poligon, Sankt Petersburg 2002, {{ISBN|5-89173-166-5}}, s. 131, 135-136.</ref>. Członkowie załogi „Aurory” brali natomiast udział w walkach.
Dopiero w 1922 roku „Aurora” ponownie wróciła do służby, jako [[okręt szkolny]]. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] okręt nie był używany; zdjęto z niego działa i ustawiono na lądzie w ramach obrony [[Petersburg|Leningradu]]. 30 września 1941 okręt został uszkodzony przez ostrzał i osadzony na dnie w porcie Oranienbaum koło Leningradu.
| |||