Giovanni da Pian del Carpine: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Nous (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Linia 4:
Sądząc po przydomku urodził się w Pian Carpini (obecnie Magione) w Umbrii. W młodym wieku dołączył do św. Franciszka, odgrywając niemałą rolę w propagowaniu Zakonu. Pełnił funkcje: kustosza Saksonii, prowincjała Niemiec, Hiszpanii i Kolonii. W 1241 r. Europę zaskoczyła inwazja wojsk mongolskich. Mimo grozy, jaką siali Mongołowie, zostali oni dostrzeżeni również jako potencjalni sprzymierzeńcy w walce z islamem. Papież [[Innocenty IV]] wybrał Jana di Pian Carpini na przełożonego katolickiej misji w Mongolii, mimo jego podeszłego wieku (około 65 lat). Jako legat papieski, wiózł do tatarskiego chana list ''Cum non solus''.
 
Jan wyruszył z Lyonu w Wielkanoc, 16 kwietnia 1245 r. w towarzystwie brata Stefana z Czech. Zastąpił go [[Benedykt Polak]], który dołączył we Wrocławiu. Jan i Benedykt dotarli przed oblicze [[Batu Chana-chan]]a nad Wołgą w kwietniu 1246 r. Do obozu wielkiego chana dotarli 22 lipca 1246 r. Byli świadkami uroczystego objęcia tronu przez [[Gujuk]]a, wnuka [[Czyngis-ChanaChan]]a. Podczas audiencji odrzucił on papieską propozycję przyjęcia wiary chrześcijańskiej. Posłowie, wyposażeni w list chana do papieża, opuścili dwór w listopadzie 1246 r. i w czerwcu 1247 r. dotarli do Kijowa, witani entuzjastycznie niczym wyrwani ze szponów śmierci.
 
Zobacz też: [[Benedykt Polak#Wyprawa Jana di Piano Carpini i Benedykta Polaka na dwór wielkich chanów mongolskich|wyprawa Jana di Pian Carpini i Benedykta Polaka na dwór chana mongolskiego]]