Władysław Barcikowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat.
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam linki wewnętrzne i wykonuję drobne zmiany typograficzne i techniczne.
Linia 28:
Władysław Barcikowski urodził się 15 sierpnia 1916 roku w Merefie na [[Ukraina|Ukrainie]], w rodzinie [[Wacław Barcikowski|Wacława Barcikowskiego]] i Antoniny Bałakirew (1894–1985). W czasie okupacji działał w podziemiu. Ukończył prywatne gimnazjum męskie im. Tomasza Niklewskiego w Warszawie, gdzie uzyskał maturę w 1934 roku.
 
W czerwcu 1949 roku zorganizował od podstaw [[250 Szpital Wojskowy w Dziwnowie]], do którego zostali ewakuowani greccy partyzanci [[Demokratyczna Armia Grecji (DSE)|DSE]], po klęsce w górach Grammos, w trakcie ostatniej z bitew [[wojna domowa w Grecji|wojny domowej w Grecji]]. Był to wówczas pierwszy tak duży szpital chirurgii wojennej i rehabilitacji na terenie Polski. Pełnił w nim funkcję zastępcy komendanta szpitala do spraw lecznictwa-naczelnego lekarza.
 
Na przełomie 1951 i 1952 habilitował się na podstawie pracy ''Zagadnienia równowagi statyczno-dynamicznej przy wrodzonym zwichnięciu stawu biodrowego'', ogłoszonej w ''[[Lekarz Wojskowy|Lekarzu Wojskowym]]''. Promotorem pracy był [[Wiktor Dega]]. W 1964 został mianowany komendantem [[Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej|Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej]].
Linia 35:
Po odejściu z wojska (1973) został pełnomocnikiem do spraw eksperymentów pseudomedycznych w [[obóz koncentracyjny|obozach koncentracyjnych]]. Instytucję tę powołano w celu rozdzielenia sumy 100 milionów marek przyznanych przez [[Niemcy|Republikę Federalną Niemiec]] ofiarom eksperymentów przeprowadzanych na więźniach obozów koncentracyjnych. Pracę tę kontynuował do 1976. Pracował w spółdzielni lekarskiej w Warszawie od 1976 do 1995. W trakcie długoletniej pracy lekarskiej uzyskał tytuł lekarza specjalisty w zakresie ortopedii z chirurgią urazową oraz specjalizację II stopnia w zakresie organizacji ochrony zdrowia.
 
Odznaczony i wyróżniony m.in. [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski]] w 1954, [[Order Sztandaru Pracy|Orderem Sztandaru Pracy]] II klasy w 1968, Złotym [[Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”|Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny]] w 1973, Złotym [[Medal „Za zasługi dla obronności kraju”|Medalem "Za„Za zasługi dla obronności kraju"kraju”]] w 1973, [[Korea Północna|północnokoreańskim]] [[Order Flagi Narodowej|Orderem Flagi Narodowej]] III stopnia w 1953, [[Chiny|chińskim]] Medalem Chińskiej Republiki Ludowej w 1953.
 
Zmarł w wieku 98 lat. Pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|wojskowych Powązkach]]<ref>[http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/wyniki.php?imie=W%C5%82adys%C5%82aw&nazwisko=Barcikowski&check_nazwisko=on&rok=1800&miesiac=1&dzien=1&rok2=2015&miesiac2=4&dzien2=14&rok_zg1=1800&miesiac_zg1=1&dzien_zg1=1&rok_zg2=2015&miesiac_zg2=4&dzien_zg2=14&cmentarz=&send=Szukaj Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze]</ref>. Ojciec [[Andrzej Barcikowski|Andrzeja Barcikowskiego]].