Wersja z 14:10, 13 sie 2018 edytuj Ytabak (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 26 123 edycje drobne merytoryczne, drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 18:26, 13 sie 2018 edytuj anuluj edycję Marcsawi (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 3183 edycje m drobne redakcyjne, drobne techniczne, ort. Znacznik: VisualEditor następna edycja →
Linia 36: == Życiorys == Andrzej Rzepliński urodził się w Ciechanowie jako syn Heleny i Klemensa, którzy prowadzili gospodarstwo w pobliskim Przążewie{{r\|c12}}. Ukończył w 1971 studia na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego\|Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego]]. W 1978 uzyskał [[doktor (stopień naukowy)\|stopień naukowy doktora]] z zakresu [[kryminologia\|kryminologii]], a w 1990 [[habilitacja\|stopień doktora habilitowanego]] (dysertacja pt. ''Sądownictwo w Polsce Ludowej. Między dyspozycyjnością a niezawisłością''). W 2000 otrzymał tytuł naukowy profesora. Zawodowo związany z UW, gdzie doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego. Został także kierownikiem Katedry Kryminologii i Polityki Kryminalnej [[Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego\|IPSiR]], pełnił funkcję dziekana [[Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego\|Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji UW]]. Jest autorem licznych publikacji naukowych. W marcu 1981 został Ipierwszym sekretarzem [[Podstawowa organizacja partyjna\|POP]] [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza\|PZPR]] w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji UW. Z członkostwa w partii zrezygnował w grudniu 1981<ref>~~''Sędzia~~{{Cytuj ~~gorszego~~książkę ~~sortu.~~\| autor = Jan Osiecki, Andrzej Rzepliński w\| ~~rozmowie~~tytuł z= ~~Janem~~Sędzia ~~Osieckim'',~~gorszego ~~Pruszyński~~sortu i\| ~~S-ka,~~wydawca = Prószyński Media \| miejsce = Warszawa \| data = 2018, s.\| strony = 53, 55–57. \| isbn = 978-83-8123-054-4}}</ref>. W latach 80. należał do [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”\|„Solidarności”]]. Był uczestnikiem prac [[Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności]]<ref name="OIUS">{{cytuj książkę\|nazwisko=Barczyk\|imię=Kazimierz\|tytuł=Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990\|wydawca=Kancelaria Sejmu\|miejsce=Warszawa\|data=2001\|isbn=83-7059-503-0\|nazwisko2=Grodziski\|imię2=Stanisław\|nazwisko3=Grzybowski\|imię3=Stefan\|url=http://www.coiu.pl/media/download/Obywatelskie_inicjatywy_ustawodawcze_Solidarnosci_1980-1990.pdf\|data dostępu=9 października 2015}}</ref>~~. Jest autorem licznych publikacji naukowych~~. Członek [[Komitet Helsiński\|Komitetu Helsińskiego]] w Polsce, objął stanowisko sekretarza zarządu [[Helsińska Fundacja Praw Człowieka\|Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka]], a także członka rady programowej Programu Spraw Precedensowych w tej fundacji. Działał jako ekspert [[Organizacja Narodów Zjednoczonych\|ONZ]], [[Rada Europy\|Rady Europy]] i [[Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie\|OBWE]]. Specjalizuje się w dziedzinie kryminologii, [[prawo karne\|prawie karnym]] i [[prawa człowieka\|prawach człowieka]]. Jako ekspert sejmowy współpracował nad [[ustawa\|ustawą]] o [[Instytut Pamięci Narodowej\|Instytucie Pamięci Narodowej]], doradzał później prezesowi [[Instytut Pamięci Narodowej\|IPN]] [[Leon Kieres\|Leonowi Kieresowi]] i koordynatorowi ds. służb specjalnych [[Janusz Pałubicki\|Januszowi Pałubickiemu]]<ref name="rp"/>. W 1998 był kandydatem na funkcję [[Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych\|generalnego inspektora ochrony danych osobowych]], nie został wybrany na to stanowisko przez Sejm III kadencji<ref name="rp">{{cytuj stronę\|url=http://www.rp.pl/artykul/573625-Andrzej-Rzeplinski-prezesem-Trybunalu-Konstytucyjnego.html\|autor= Marek Domagalski \|tytuł=Andrzej Rzepliński prezesem Trybunału Konstytucyjnego\|opublikowany=rp.pl\|data = 4 grudnia 2010\|data dostępu=9 grudnia 2015}}</ref>.

Andrzej Rzepliński: Różnice pomiędzy wersjami