Tango no Sekku: Różnice pomiędzy wersjami

Z kolei jedno z japońskich podań ludowych głosi, że święto to pochodzi od bardzo starego zwyczaju, praktykowanego przez rolników właśnie w maju, czyli w okresie kiedy na polach zaczynają się pojawiać młode owady, uszkadzające pędy młodych roślin. Rolnicy próbowali odpędzać owady strasząc je dużymi, jaskrawymi płatami tkanin oraz groteskowymi figurami. Później te figury zaczęły przedstawiać postacie walecznych wojowników, znanych ze swych bojowych wyczynów. W miarę jak figury te - zwane ''musha-ningyō'' - stawały się [[lalka (figurka)|lalkami]], artystycznie coraz bardziej wyrafinowanymi, zaczęto je stopniowo eksponować we wnętrzach domów, już nie po to, aby płoszyły owady, ale by przepędzały złe duchy i przypominały młodym chłopcom w rodzinie o ich męskości.

 

 

Inni wreszcie uważają, że w ten właśnie sposób, w dniu 5 maja, celebrowano zjednoczenie kraju przez shōguna [[Takauji Ashikaga]], co miało miejsce w XIV wieku. Również w okresie [[Edo (okres)|Edo]] (1603–1867) samurajskie rodziny posiadające w swym gronie chłopców (w wieku do lat 7) wywieszały w tym dniu flagi bojowe i rodowe proporce. Natomiast rodziny mieszczańskie, którym nie było dozwolone posługiwać się takimi bojowymi i szlacheckimi symbolami, zaczęły w tym samym celu stosować proporce przedstawiające kolorowego japońskiego karpia. Od restauracji cesarstwa w roku 1868 ([[Meiji (okres)|restauracja Meiji]]) obydwa te rodzaje symboliki z powodzeniem współegzystują, przypominając także dzisiejszym Japończykom czasy historyczne oraz dawne zwyczaje i obrządki.