Prąd stały: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
"Transformacja prądu stałego nie jest możliwa" jest zdaniem nieprawdziwym.
Linia 14:
gdzie: ''P'' – moc, ''U'' – stałe napięcie elektryczne, ''I'' – stały prąd elektryczny.
 
Z powyższego równania wynika zatem, że tę samą moc (a więc i energię) można przesłać przy różnych wartościach napięcia i prądu. Przepływający prąd stały powoduje powstawanie strat cieplnych w przewodniku, których wartość jest wprost proporcjonalna do kwadratu wartości natężenia prądu. Dlatego też przy układach o wyższej mocy dąży się do zasilania jak najwyższym napięciem, co prowadzi do obniżenia wartości natężenia prądu (dla tej samej wymaganej mocy). ''Transformacja'' prądu stałego nie jest możliwa. Obniżenie wartości wymaganego napięcia można wykonać stosunkowo łatwo (np. za pomocą [[dzielnik napięcia|dzielnika napięcia]] lub [[dioda Zenera|diody Zenera]]), niemniej jednak są to metody stratne. Podwyższenie wartości napięcia praktycznie może być zrealizowane tylko za pomocą uprzedniej zmiany prądu stałego w przemienny, [[transformator|transformację prądu przemiennego]], a następnie przetworzenie ponownie na prąd stały. Obecnie elektroniczne układy ''transformujące'' prąd stały (zarówno na wartości wyższe, jak i niższe) osiągają duże sprawności powyżej 90%.
 
Jednym z najpopularniejszych źródeł prądu (napięcia) stałego jest [[Ogniwo galwaniczne|ogniwo]] (nazwa handlowa: bateria), którego napięcie wyjściowe ma wartość rzędu 1,5 V. W miniaturowych urządzeniach użycie więcej niż 2 (rzadko więcej niż 4) baterii nie jest możliwe z uwagi na ograniczenia gabarytowe. Dostępne napięcie jest więc rzędu 3 V, co czasami jest wartością niewystarczającą. W takim przypadku stosuje się więc opisane powyżej układy ''transformujące'' prąd stały. Takie rozwiązanie zastosowano np. w przenośnym komputerze klasy [[palmtop]] – [[Psion PLC|Psion 3a]].