Scyntygrafia: Różnice pomiędzy wersjami

'''Scyntygrafia''' (również: scyntylografia) – obrazowa metoda diagnostyczna [[medycyna nuklearna|medycyny nuklearnej]], polegająca na wprowadzeniu do [[organizm]]u środków chemicznych (najczęściej [[lek|farmaceutyków]]) znakowanych [[izotopy promieniotwórcze|radioizotopami]], i rejestracji ich rozpadu i graficznym przedstawieniu ich rozmieszczenia (topografii). Scyntygrafia umożliwia ocenę [[anatomia człowieka|morfologiczną]] (położenie, wielkość, kształt, strukturę) i funkcjonalną ([[klirens]], przepływ, zdolność gromadzenia – np. w przypadku [[jod]]u w [[tarczyca|tarczycy]]) narządu.{{r|ET}}.

Podstawą tej techniki jest znajomość zachowania się niektórych farmaceutyków w organizmie. Stosowane w śladowych koncentracjach pełnią one rolę środka transportowego dla użytego radioizotopu. Znakowany farmaceutyk dobierany jest tak, aby gromadził się w [[narząd]]zie, który ma zostać zbadany. Radioizotop emituje [[promieniowanie jonizujące]] (najczęściej [[Promieniowanie gamma|gamma]]), które dzięki wysokiej energii (optimum 100 - 450 [[elektronowolt|keV]]) przenika z organizmu pacjenta na zewnątrz jego ciała, gdzie zostaje rejestrowane przez detektor (np. [[gammakamera|gammakamerę]]).{{r|ET}}.

Do najczęściej stosowanych znaczników promieniotwórczych należą: jod-131, jod-125, złoto-198, złoto-190, rtęć-207, hafn-197, chrom-51, stront-85, selen-75.{{r|ET}}.

[[Komputer]] połączony z detektorem rejestruje [[informacja|informację]] i (obecnie najczęściej dopiero po zakończeniu ujęcia lub badania) generuje [[obraz (technika)|obraz]] przedstawiający rozkład kumulacji izotopu w organizmie - scyntygram.{{r|ET}}.

Jednym z rodzajów scyntygramu jest asymetrogammagram (AGG), będący rezultatem [[Gammaencefalografia|gammaencefalografii pozytonowej]]. AGG uwidacznia różnice w emisji promieniowania gamma w rzucie prawej i lewej półkuli [[mózg|mózgu]], wskazując przewagę stężenia wskaźnika promieniotwórczego w jednej z półkul.{{r|ET}}.