Zbigniew Kulesza: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Gruzin (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 8:
|opis grafiki =
|stopień grafika = PL Epolet kpt.svg
|stopień = kapitan NZw
|data urodzenia = [[11 lipca]] [[1917]]
|miejsce urodzenia = [[Długosiodło]]
|data śmierci = [[16 września]] [[2003]]
|miejsce śmierci =
|lata służby = 1939–1947
|siły zbrojne = [[Plik:Orzełek II RP.svg|20px]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]],<br />[[Narodowe Siły Zbrojne]],<br />[[Narodowe Zjednoczenie Wojskowe]]
|jednostki = [[33 Pułk Piechoty (II RP)|33 Pułk Piechoty]], „XVI” Okręg NZW
|stanowiska = komendant „XVI” Okręgu NZW
Linia 24:
|wikicytaty =
}}
'''Zbigniew Kulesza''', ps. „Młot”, „Grawicz”, „Oleśnicki” (ur. [[11 lipca]] [[1917]] w [[Długosiodło|Długosiodle]], zm. [[16 września]] [[2003]]) – polski żołnierz, uczestnik konspiracji narodowej w okresie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] i pierwszych latach powojennych na [[Mazowsze|Mazowszu]] i Kurpiowszczyźnie.
 
== Życiorys ==
W [[Kampania wrześniowa|wojnie obronnej 1939]] walczył w [[33 Pułk Piechoty (II RP)|33 Pułkupułku Piechotypiechoty]] w ramach [[Samodzielna Grupa Operacyjna Narew„Narew”|SGO „Narew”]], następnie był członkiem konspiracyjnej organizacji „Wilki”<ref>''Zawołać po imieniu: księga kobiet-więźniów politycznych 1944-1958, Tom 2'', opracowanie Barbara Otwinowska, Teresa Drzal, wyd. 2003.</ref>. Od 1944 był członkiem [[Narodowe Siły Zbrojne|Narodowych Sił Zbrojnych]], kierował wydziałem propagandy [[Okręg Białystok NSZ|Okręgu Białystok]], w stopniu podporucznika, następnie porucznika<ref>Lucyna Kulińska ''Narodowcy: z dziejów obozu narodowego w Polsce w latach 1944–1947'', wyd. 1999.</ref>, wydawał czasopismo „Głos znad Narwi”. W 1945 został członkiem [[Narodowe Zjednoczenie Wojskowe|Narodowego Zjednoczenia Wojskowego]], kierował „kurpiowskim” Obwodem NZW na pograniczu powiatów [[Powiat łomżyński|łomżyńskiego]] i [[Powiat ostrołęcki|ostrołeckiego]]<ref>[http://www.solidarni.waw.pl/pobierz/FundacjaPamietamy/ostroleka.pdf Kazimierz Krajewski, Tomasz Łabuszewski ''Ziemia ostrołęcka w walce z komunizmem 1944-1954].</ref>. W grudniu 1945 został wysłany do powiatu ostrołęckiego, gdzie objął funkcję komendanta Komendy Powiatowej NZW w [[Ostrołęka|Ostrołęce]] „Orawa”. Został wówczas awansowany do stopnia kapitana. Intensywnie prowadził działalność konspiracyjną także w okolicach [[Maków Mazowiecki|Makowa Mazowieckiego]], [[Przasnysz]]a, [[Ciechanów|Ciechanowa]], częściowo [[Pułtusk]]a, [[Mława|Mławy]] i [[Sierpc]]a, a także dawnego pogranicza pruskiego – [[Pisz]]a, [[Biała Piska|Białej Piskiej]] i [[Olsztyn]]a. Doprowadził do powstania nowej jednostki organizacyjnej [[Narodowe Zjednoczenie Wojskowe|NZW]] – Inspektoratu „Orawa”, przekształconego następnie w Okręg XVI „Mazowsze”<ref name="Atlas230">{{cytuj książkę|tytuł=Atlas polskiego podziemia niepodległościowego 1944-1956|wydawca=Instytut Pamięci Narodowej|miejsce=Warszawa-Lublin |data=2007|strony=230|isbn=978-83-60464-45-8}}</ref><ref>[http://www.ipn.gov.pl/download/1/10952/Biuletyn89_2007.pdf Kazimierz Krajewski, Tomasz Łabuszewski ''Wolności za darmo nikt nikomu nie da'', Biuletyn IPN, nr 8-9, 2007].</ref>. W czerwcu 1946 został pierwszym komendantem tego Okręgu i dowodził nim do ujawnienia się w wyniku amnestii w kwietniu 1947<ref name="Atlas230" />. Dowodził zakończoną powodzeniem wspólną akcją 4 oddziałów podziemia w Krasnem (13 września 1946)<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Atlas polskiego podziemia niepodległościowego 1944-1956|wydawca=Instytut Pamięci Narodowej|miejsce=Warszawa-Lublin |data=2007|strony=252|isbn=978-83-60464-45-8}}</ref>. Przed ujawnieniem wyjechał na Śląsk. Został aresztowany w listopadzie 1947 i skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności. W 1949 roku osadzony został w [[Zakład Karny Rawicz|Rawiczu]]. Od sierpnia 1951 do początku 1952 więziony w Warszawie, następnie ponownie w Rawiczu, a od 1953 we [[Zakład Karny Wronki|Wronkach]]. Został zwolniony 19 grudnia 1956<ref>Zbigniew Kulesza „Śledztwo wyklętych”, wyd. Alfa, Warszawa 1995 (tam nota wydawcy).</ref>.
 
W 1992 został odznaczony [[Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego|Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego]]<ref>[http://nsz.com.pl/index.php/wykazy/125-odznaczeni-krzyem-narodowego-czynu-zbrojnego Odznaczeni Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego]</ref>.