Y: Różnice pomiędzy wersjami

'''Y''' ([[minuskuła]]: '''y''') (''igrek'') – dwudziesta piąta litera [[alfabet łaciński|alfabetu łacińskiego]], dwudziesta dziewiąta litera [[alfabet polski|alfabetu polskiego]]. Litera nazywana jest ''igrek'' (z [[język łaciński|łac.]] ''y graeca''). W języku [[język polski|polskim]] oznacza dźwięk {{IPA|[ɨ]}} lub {{IPA|[ɘ]}}, niekiedy oznacza spółgłoskę {{IPA|[j]}}, np. z starszym zapisie nazwiska ''Zamoyski''. Literą tą w [[język polski|języku polskim]] zaczyna się tylko kilka słów, które są zapożyczone, i czyta się ją zwykle {{IPA|[j]}}: [[Yale (Illinois)|yale]], [[yeti]], [[yorkshire]] oraz [[yuppie]]. Wyjątkami są słowa [[ipsylon|ypsilon]] i [[Ylidy|ylid]], czytane przez {{IPA|[ɨ]}}. „''Słownik języka polskiego''” pod redakcją Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwiedzkiego (1900-1927) podaje wyrazy ''ykać'' i ''ykanie'' jako regionalne odpowiedniki wyrazów ''czkać'' i ''czkanie'' oraz wykrzykniki ''ychy'', ''ychychy'', ''yja'', ''yjo''. <ref>{{Cytuj | url=http://www.leksykografia.uw.edu.pl/slowniki/35/slownik-jezyka-polskiego-warszawa-1900-1927 | tytuł=Strona głowna - SŁOWNIKI DAWNE I WSPÓŁCZESNE<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.leksykografia.uw.edu.pl | język=pl | data dostępu=2017-11-27}}</ref>. W innych językach może oznaczać na przykład samogłoskę [{{IPA|y}}] (np. [[język niemiecki|niem.]] ''sympathisch'' {{IPA|[zʏmˈpaːtɪʃ]}}) , [{{IPA|i}}] (np. [[język czeski|cze.]] ''my'' {{IPA|[mi]}}) lub spółgłoskę [{{IPA|j}}] (np. [[język hiszpański|hisz.]] ''ayer'' {{IPA|[aˈjeɾ]}}).