Rada Obrony Państwa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pilot Pirx (dyskusja | edycje)
→‎Linki zewnętrzne: uzupełnienie
Pilot Pirx (dyskusja | edycje)
Linia 48:
 
== Działalność Rady ==
Już podczas pierwszego posiedzenia w dniu 1 lipca 1920 r. Rada podjęła kwestię zaciągu ochotniczego. Wydano też odezwę do społeczeństwa mającą na celu jego mobilizację. Podniesieniu morale w wojsku służyć miały zaostrzone przepisy dotyczące wojskowego sądownictwa doraźnego, obostrzenia kar za przestępstwa osób wojskowych wynikające ze stosunku służbowego. Myślano także o nagradzaniu ofiarności żołnierskiej. Ustanowiono Krzyż Walecznych, zapewniono zaopatrzenie wdowom i sierotom wojskowym, chroniono zobowiązania pracodawców wobec pracowników pełniących ochotnicza służbę w wojsku polskim. Głównym jednak zadaniem Rady było przygotowanie zasad na których oprzeć miał się rozejm i pertraktacje pokojowe z Rosją. Na posiedzeniu 20 lipca Rada upoważniła rząd do wszczęcia rozmów rozejmowych. Rada przygotowywała też instrukcje dla rządu zawierające warunki rozmów rozejmowych, a później pokojowych. Rada rozwinęła szeroką działalność prawodawczą. W przeciągu trzech miesięcy działania Rada wydała 58 rozporządzeń zmieniających 77 ustaw, 1 dekret naczelnika państwa, 1 rozporządzenie ROP, 4 rozporządzenia Rady Ministrów. W dniu 24 września 1920 r. Rada przekazała komisjom sejmowych 50 swoich rozporządzeń do zatwierdzenia. Najdłużej obowiązywało rozporządzenie ROP z 11 sierpnia w przedmiocie utraty [[obywatelstwo polskie|obywatelstwa państwa polskiego]] wskutek niespełnienia obowiązku służby wojskowej<ref>[http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19200810540 Dz.U. 1920 nr 81 poz. 540]</ref>. Zostało uchylone ustawąprzez art. 194 c) ustawy z dnia9 kwietnia 1938 r. o powszechnym obowiązku wojskowym, która w art. 114 powtarzała zasady rozporządzenia<ref>[http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19380250220 Dz.U. 1938 nr 25 poz. 220]. Kolejna ustawa o powszechnym obowiązku wojskowym z 4 lutego 1950 r. w art. 111 powtórzyła możliwość pozbawienia obywatelstwa w razie przebywania zagranicą w zamiarze uchylania się od służby wojskowej ([http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19500060046 Dz.U. 1950 nr 6 poz. 46]), co przejął następnie art. 12 ustawy o powszechnymobywatelstwie obowiązkuz wojskowym8 stycznia 1951 ([http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19510040025 Dz.U. 1951 nr 4 poz. 25]).</ref>.
 
== Trybunał Obrony Państwa ==