Spycimir Leliwita: Różnice pomiędzy wersjami

W 1312 r. był łowczym krakowskim, od 1317 – kasztelanem sądeckim, od 1319 – wiślickim, a w końcu krakowskim. Prawdopodobnie już w czasach króla [[Władysław I Łokietek|Władysława Łokietka]] był jego zaufanym dyplomatą, od 1320 wiele dokumentów królewskich nosi podpis Spycimira<ref name="Kusiak">{{cytuj książkę | imię = Franciszek | nazwisko = Kusiak | tytuł = Rycerze średniowiecznej Europy łacińskiej | wydawca = PIW | miejsce = Warszawa | rok = 2002 | | isbn= 83-06-02890-2 |strony = 239}}</ref>. Później został jednym z wychowawców królewicza i późniejszego króla [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]]. Jako jego poseł reprezentował Królestwo Polskie w sprawach najwyższej wagi państwowej. Jego osoba jest symbolem polskiej dumy, poczucia wartości i braku kompleksów niższości ówczesnego społeczeństwa polskiego. To on miał na dworze króla czeskiego [[Karol IV Luksemburski|Karola IV Luksemburskiego]] w Pradze wygłosić legendarną mowę polityczną. Przechowała się ona w relacji kanclerza cesarskiego do wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego z 1357<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Czacki | imię = Tadeusz | tytuł = Dzieła | tom = III | strony = 112}}, cyt. za: {{Cytuj książkę | nazwisko = Gloger | imię = Zygmunt | tytuł = [[s:Encyklopedia staropolska/Złota wolność|Encyklopedia staropolska]] | tom = IV}}</ref>: