Bacówka (chata pasterska): Różnice pomiędzy wersjami

Etymologcznie słowo ''koliba'' odnosiło się do związku i bliskości budynku z życiem człowieka. Słowo ''koliba'' pochodzi od greckiego słowa ''kalibe'', które oznaczało -– chatę, namiot, altanę, a jego rdzeniem znaczeniowym jest słowo ''kolebka''<ref>{{Cytuj|autor=Zygmunt Gloger|tytuł=Encyklopedia Staropolska|data=1978|opis=tom 1|miejsce=Warszawa|s=231}}</ref>.

''Osada, która potrzebowała nowych pastwisk, wynajmowała wspólnie koziarza;'' (...) ''brał on ze sobą do lasu pięć do sześciu kóz, psa, siekierę i kopaczkę i z tym wiosną wyruszał w puszczę, w miejsce, gdzie miała w przyszłości powstać polana. Tam budował sobie szałas i żywiąc się przez całe lato mlekiem kozim odrąbywał korę większych drzew.'' (...) ''Jesienią wracał do wsi, by znów wiosną powrócić w to samo miejsce, gdzie zastawał „suchary", czyli wyschnięte drzewa. Rozniecał pod nimi ogniska i pilnował ich przez kilka dni, dopóki ogień nie wdarł się do wnętrza drzewa. Takie drzewo tliło się przez kilka tygodni, dopóki się nie zwaliło -– „tram" dopalał się już na ziemi. Tym sposobem wielkie drzewa waliły się same zżarte ogniem, mniejsze wycinał i spalał koziarz.'' (...) ''Kiedy po kilku latach koziarz skończył „cierchlenie"'' („cierchlić" oznacza odzieranie z kory) ''i wypalanie drzew, na nowo powstałą polanę, zwaną teraz „cierchłą", przychodził „owczarz z kierdelem " i budował szałas i koszar''<ref>{{Cytuj|autor r=Anna Kowalewska-Lewicka|rozdział=Gospodarka i trzebież żarowa w Karpatach Polskich w XIX i XX wieku|tytuł=Etnografia polska|data=1961|opis=Tom 5|miejsce=Wrocław -– Warszawa -– Kraków|wydawca=Zakłada Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo PAN|s=109}}</ref>''.''