Emanuel Bragança: Różnice pomiędzy wersjami

|opis grafiki =

|podpis =

|zawód =

|odznaczenia =

|commons =

|www =

'''Emanuel Bragança''', [[język portugalski|port.]] ''Infante Dom Manuel de Bragança'', a właściwie ''Manuel José Francisco António Caetano Estêvão Bartolomeu de Bragança'' (ur. [[3 sierpnia]] [[1697]] w [[Lizbona|Lizbonie]], zm. [[3 sierpnia]] [[1766]] w [[Quinta de Belas]]) -– [[infant]], książę [[Portugalia|Portugalii]] z [[Bragança (dynastia)|dynastii Bragança]]. Syn króla [[Piotr II Spokojny|Piotra II]] i [[Maria Zofia von Pfalz-Neuburg|Marii Zofii von Pfalz-Neuburg]].

Wziął udział w [[VI wojna austriacko-turecka|VI wojnie austriacko-tureckiej]] po stronie Austrii i odznaczył się w [[bitwa pod Petrowaradynem|bitwie pod Petrowaradynem]] w [[1716]]. Zyskał wówczas w [[Europa|Europie]] sławę niezwyciężonego wojownika. Nadano mu przydomki ''Marsa [[Luzytania|luzytańskiego]]'' i ''syna Wenus i Marsa'', a jego czyny bitewne sławiła współczesna literatura portugalska. Był bohaterem niezliczonych romansów dworskich, jednak do końca życia nie ożenił się. Być może to było przyczyną wysunięcia jego "niegroźnej" kandydatury do tronu polskiego przez [[Rosja|Rosję]], [[Austria|Austrię]] i [[Królestwo Prus|Prusy]], na mocy zawartego w [[1732]] [[traktat Loewenwolda|traktatu trzech czarnych orłów]]. Wcześniej już miał związki z Polską -– był jednym z zalotników bajecznie bogatej wdowy, [[Zofia Czartoryska z Sieniawskich|Zofii z Sieniawskich Denhoffowej]]<ref>Paweł Sieradzki, ''Obecność rodziny książąt Czartoryskich na ziemi jarosławskiej,'' Teka Komisji Historycznej OL PAN 2006, s. 106.</ref>.