Kanibalizm: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Poprawiam szablon cytowania |
m poprawiłem opis |
||
Linia 25:
Niemal do końca [[renesans]]u we [[Włochy|Włoszech]] praktykowane było, jako zwieńczenie zemsty, zjadanie wątroby pokonanego przeciwnika (zwykle symboliczne) oraz, po obcięciu głowy, wytaczanie całej jego krwi. Za morderstwa o podobnym charakterze można uznać także te dokonane przez [[Elżbieta Batory|Elżbietę Batory]]. Według relacji [[Jakub Sobieski|Jakuba Sobieskiego]] obecnego w [[Paryż]]u podczas egzekucji [[François Ravaillac]]a, wielu widzów zbierało fragmenty ciała torturowanego zamachowca w celu konsumpcji. Makabryczną potrawą próbowano również poczęstować polskiego magnata<ref>[[Janusz Tazbir]]:''Okrucieństwo w nowożytnej Europie'', Warszawa, 1999</ref>.
Do początku [[XX wiek|XX w.]](a lokalnie nawet do lat 50. XX wieku), kanibalizm nadal był praktykowany u wielu ludów [[Afryka|Afryki]], [[Oceania|Oceanii]] i wysp [[Morze Karaibskie|Morza Karaibskiego]], co wiązało się z wiarą w przechodzenie właściwości zjadanej osoby (np. męstwa) na osobę zjadającą.
=== Wśród morderców ===
|