John B. Curtis: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit., int., szablon
Linia 20:
| www =
}}
{{Dopracować|źródła=2017-05|styl=2017-05|POV=2017-05|język=2017-05}}
 
'''John Bacon Curtis''' (ur. 10 października 1827, zm. 13 czerwca 1897) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[biznesmen]] z [[Maine]].
Linia 26:
== Wczesne życie ==
Urodził się w Hampden w [[Maine]]. Nie ukończył żadnych szkół. Od młodych lat pracował, aby utrzymać rodzinę. Najpierw zarabiał pięć dolarów miesięcznie, następnie sześć i w końcu awansował do dwudziestu czterech dolarów miesięcznie. Był [[parobek|parobkiem]], sprzątaczem oraz leśnym budowniczym.
 
 
== Kariera ==
Curtis uważał, że można wykorzystać gumę świerkową jako [[Guma do żucia|gumę do żucia]]. Jego rodzina przeniosła się do [[Bangor (Maine)|Bangor]] w 1848 roku, gdzie był lepszy rynek dla tego produktu. Nad [[Franklin stove|piecem Franklina]] Curtisowie przygotowali swoją pierwszą partię. Na etykiecie wydrukowano napis "State of Maine Pure Spruce Gum".
 
Curtis zwiększył produkcję swojej gumy i wstąpił na rynek w [[Portland (Maine)|Portland w stanie Maine]]. To była pierwsza przemysłowa produkcja gumy do żucia<ref>{{Cytuj|tytuł=Ever Wonder about the History of Chewing Gum?|czasopismo=ThoughtCo|data dostępu=2017-05-05|url=http://inventors.about.com/od/gstartinventions/a/gum.htm}}</ref><ref>{{Cytuj|tytuł=Answers – The Most Trusted Place for Answering Life's Questions|data dostępu=2017-05-05|opublikowany=Answers.com|url=http://www.answers.com/topic/chewing-gum|język=en}}</ref><ref>{{Cytuj|autor=Phil Ament|tytuł=Chewing Gum History – Invention of Chewing Gum|data dostępu=2017-05-05|opublikowany=www.ideafinder.com|url=http://www.ideafinder.com/history/inventions/chewgum.htm}}</ref>. Przez pierwsze dwa dni w Portland nie powiodło mu się sprzedawanie nowego produktu kupcom. Kolejnego dnia udało mu się, lecz było to trudne, z powodu nieprzyjemnego charakteru jego produktu. W 1848 i 1849 roku w Portland był bardzo mały rynek zbytu dla produktu, Curtis postanowił zostać [[Akwizycja|akwizytorem]]. Od 1850, sprzedawalsprzedawał dodatkowe produktów- leki bez recepty. Jego motto brzmiało: "daj człowiekowi wszystko, co możesz za jego pieniądze, czerpiąc uczciwe korzyści".
 
Curtis był dość ambitny i wiele razy by dostać się do następnego miasta przed swoją konkurencją jeździł nocą. W ten sposób, jako [[hurt]]owy dostawca, utrzymywał stałą klientelę. Przez pierwszy rok podróżował po całej Nowej Anglii i zdobył sześć tysięcy dolarów. W końcu Curtis awansował ze zwykłego domokrążcy do podróżnego handlowca i wszedł na rynek [[Dziki Zachód|Zachodu]]: obszarów zachodniej części stanu Maine, takich jak Pensylwania, Ohio, Minnesota i Missouri. Podróżował po [[Kanał Erie|Kanale Erie]], w dół [[Missisipi (rzeka)|Missisipi]] i [[Ohio (rzeka)|rzeki Ohio]]. Mógł nawet udzielać rocznych kredytów. W Stanach Zjednoczonych był jednym z pierwszych, jeśli nie pierwszym komercyjnym pośrednikiem handlowym jako przedstawiciel firmy marketingowej ze Wschodu.
Linia 37 ⟶ 35:
Ojciec Curtisa brał udział w produkcji gumy do żucia, podczas gdy Curtis podróżował, aby ją sprzedać. Jego ojciec kazał swoim ludziom zbierać żywicę z drzew. Po tygodniu lub dwóch zbierania surowca, można było przynieść go z lasu do fabryki w Bangor do przetworzenia. Biznes działał bardzo dobrze i piętnaście metrów kwadratowych powierzchni produkcyjnej stało się za małe. Przenieśli swój zakład z gumą dla większej wygody do Portland. Ilość kilku kilogramów surowca była odpowiednia w pierwszych latach, jednak później kupowali do dziesięciu ton materiału naraz. To było bardzo ryzykowne. Pewnego dnia Curtis nawet zakupił materiał za 35 000 dolarów, co prawdopodobnie jest największą transakcją tego typu firmy, jaką kiedykolwiek przeprowadzono w XIX wieku.
 
Firma Curtisa i jego ojca "Curtis & Son" w końcu posiadała fabrykę o powierzchni 15,5 na 44 metry i trzech piętrach. Pracowało tam 200 osób, którzy produkowali 1800 pudełek gumy do żucia dziennie. Curtis sam wymyślił większość maszyn wykorzystywanych w [[Proces produkcyjny|procesie produkcyjnym]]. Nigdy nie brał patentów na swoje wynalazki. Firma za to trzymała w sekrecie proces produkcji gumy do żucia. Niektóre nazwy produkowanych gum to: „American Flag”, „Yankee Spruce”, „White Mountain”, „200 Lump Spruce”, „Licorice Lulu”, „Trunk Spruce”, „Sugar Cream”, „Four-in-Hand”, i „Biggest and Best”<ref>{{Cytuj|tytuł=Who Invented Chewing Gum?|czasopismo=Super Beefy|data=2007-08-14|data dostępu=2017-05-05|url=http://www.bigsiteofamazingfacts.com/who-invented-chewing-gum|język=en-US}}</ref>.
 
== Późniejsze życie ==