Przemoc symboliczna: Różnice pomiędzy wersjami

 

 

* poprzez system edukacji i wpajane przezeń treści,

* poprzez symboliczną otoczkę pola władzy, na którą mogą się składać np.:

** [[insygnia]] i [[Atrybut (filozofia)|atrybuty]] władzy, od korony królewskiej po perukę czy młotek sędziego;

* poprzez otaczanie się wyrafinowaną, ''ekskluzywną'' (czyli [[etymologia|etymologicznie]] ''wykluczającą'') [[sztuka|sztuką]], drogimi przedmiotami, strojami, pojazdami;

 

Przemoc symboliczna jest najskuteczniejszą formą sprawowania władzy nad klasami podporządkowanymi, gdyż z reguły nie dostrzegają one nawet, że jest to forma przemocy. Są one przekonane, że jest to naturalny porządek, że osoby i grupy społeczne posiadające duży [[kapitał symboliczny]] po prostu ''są lepsze'' i ich lepsze społeczne usytuowanie jest normalne, nie poddają go więc refleksji.

* Wyjaśnia to dlaczego nawet szczególnie dotkliwy [[wyzysk]] w okresie [[feudalizm]]u tak rzadko budził społeczny sprzeciw, choć w niektórych krajach w [[średniowiecze|średniowieczu]] [[arystokracja]] i [[szlachta]] razem wzięte stanowiły tylko kilka procent społeczeństwa (2% we [[Francja|Francji]]), więc środki przymusu fizycznego, jakimi dysponowały, nie były wystarczające, żeby nad resztą społeczeństwa panować. Najważniejszą część zadania wykonywała bowiem przemoc symboliczna. Masy [[chłopi|chłopskie]] nie buntowały się, bo narzucono im kategorie percepcji i oceny uzasadniające takie niesprawiedliwości; wierzyły, że [[arystokracja]] po prostu ''jest lepsza''.

* [[Kościół katolicki w Polsce]] (analogiczne postępowanie występuje u niektórych innych wyznań większościowych, np. analogiczne praktyki stosuje [[Rosyjska Cerkiew Prawosławna]]) w dyskursie publicznym z reguły sam nazywa siebie Kościołem (bez sprecyzowania wyznania), swoją naukę chrześcijaństwem a sprzeciw wobec pewnych zasad wiary czy praktyki tego Kościoła nawet ''wojującym [[ateizm]]em'', czy też jako jedyną możliwą alternatywę dla etyki katolickiej podaje się (uważane w oczywisty sposób za gorsze) [[nihilizm moralny]] i [[hedonizm]]. W ten sposób symbolicznie z dyskursu zostają wykluczone inne wyznania i religie (Kościół rzymski staje się ich samozwańczym rzecznikiem), a w powszechnym mniemaniu istnieją jedynie dwie możliwości: rzymski katolicyzm i ateizm; w warstwie etycznej odpowiada temu przedstawienie etyki katolickiej jako jedynego wartościowego systemu etycznego w ogóle. W pewnym zakresie na wewnętrzny użytek (względem swoich wiernych, np. w kazaniach) podobnie postępują także inne związki religijne.

 

== Zobacz też ==

* [[kapitał społeczny]]

* [[gwałt symboliczny]]

 

== Linki zewnętrzne ==