Wielki pożar Smyrny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Eurohunter (dyskusja | edycje) m Dodano kategorię "Turcja w XX wieku" za pomocą HotCat |
,,, |
||
Linia 15:
Przed 1922 Smyrna (Izmir) była wielonarodowym miastem, zamieszkiwanym przez Greków, Ormian, Żydów, Turków oraz "lewantyńczyków" – zamożne rodziny wywodzące się z innych krajów europejskich<ref name="ec">{{cytuj stronę | url = http://www.economist.com/node/11288325?story_id=11288325| tytuł = Smyrna, 1922. End of an era| data dostępu = 2011-11-17| opublikowany = [[The Economist]]| data = 1 maja 2008| język = en}}</ref>. Przewaga chrześcijan wśród mieszkańców Smyrny sprawiała, że Turcy określali miasto jako "niewierny Izmir"<ref name="clogg117"/>. Według K. Fleming społeczność grecka w Smyrnie była dwa razy liczniejsza niż turecka i liczyła 150 tys. osób<ref name="fle82"/>.
Ostatnie oddziały regularnej armii greckiej opuściły Smyrnę 3 września 1922<ref name="nair46"/>. Tymczasem armia turecka, zbliżająca się błyskawicznie do miasta, była realnym zagrożeniem dla ludności, z czego zdawał sobie sprawę głównodowodzący wojskami tureckimi [[Kemal Atatürk|Mustafa Kemal Pasza]]. Wydał on pośpiesznie rozkaz, na mocy którego, każdy żołnierz, który zabije osobę cywilną, poniesie śmierć. W ten sposób starał się zapobiec zniszczeniu miasta i uchronić ludność przed odwetem armii tureckiej. Ulotka z tym rozkazem została rozpowszechniona w języku greckim. Zaznaczył też, że rząd w Ankarze nie może być odpowiedzialny za ewentualną masakrę mieszkańców<ref name="nair46">{{cytuj książkę | autor = Nairmark N.| tytuł = Fires of hatred: ethnic cleansing in twentieth-century Europe| wydawca = Harvard University Press| rok = 2002| strony = 46–48| isbn = 83-05-13465-2}}</ref>.
Zabiegi Mustafy Kemala zostały zignorowane. 9 września oddziały tureckiej kawalerii pod wodzą [[Nureddin Pasza|Nureddina Paszy]], dzięki nagłemu manewrowi, weszły do Izmiru<ref name="grecja547"/>. Nureddin Pasza wydał rozkaz eksterminacji ludności chrześcijańskiej miasta. W dzielnicach zamieszkanych przez Greków i Ormian rozpoczęła się ich masakra<ref name="nair46"/>. Jej ofiarą padło co najmniej 30 tys. osób<ref name="clogg117"/><ref name="grecja547"/>, podawane są również szacunki 50 tys. ofiar, czy nawet 125 tys. zabitych<ref name="nair51">{{cytuj książkę | autor = Nairmark N.| tytuł = Fires of hatred: ethnic cleansing in twentieth-century Europe| wydawca = Harvard University Press| rok = 2002| strony = 50–52| isbn = 83-05-13465-2}}</ref>.
| |||