Wojciech Stanisław Leski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 3:
'''Wojciech Stanisław Leski''', herbu [[Gończy (herb szlachecki)|Gończy]] (ur. [[1702]], zm. [[1758]]) – [[opat]] [[Pelplin|pelpliński]], [[biskupi chełmińscy|biskup chełmiński]].
Syn Jana Antoniego Leskiego (zm. 24 grudnia [[1736]]), ławnika ziemskiego chełmińskiego i Joanny z Trzcińskich. Urodzony w rodzinnym Klęczkowie k. [[Chełmno|Chełmna]] przed [[8 maja]] [[1702]] r. (data chrztu).
W 1723 r. wstąpił do klasztoru [[cystersi|cystersów]] w [[Pelplin]]ie, 27 marca [[1727]] r. przyjął świecenia kapłańskie, a następnie został mianowany prokuratorem klasztoru. Funkcja ta polegała na reprezentowaniu [[opactwo|opactwa]] w sprawach prawnych. Był także sekretarzem [[biskupi chełmińscy|biskupa chełmińskiego]] [[Tomasz Franciszek Czapski|Tomasza Franciszka Czapskiego]]. Od [[1733]] [[przeor]] w Pelplinie, od 9 lutego [[1734]] r. [[opat]] cystersów w [[Wąchock]]u. 9 listopada [[1736]] został jednogłośnie wybrany na opata pelplińskiego. Jako opat zasłużył się mecenatem artystycznym wobec kościoła pelplińskiego.
W [[1738]] r. delegat polskiej [[prowincja zakonna|prowincji]] cystersów na [[kapituła|kapitułę]] generalną w [[klasztor Cîteaux|Cîteaux]], podczas której pełnił funkcję jednego z definitorów. W [[1739]] r. przebywał w [[Rzym]]ie, gdzie studiował [[prawo kanoniczne]]. Od [[1741]] r. generalny komisarz polskiej i litewskiej prowincji cystersów. Na 4 maja [[1744]] r. zwołał kilkudniową kapitułę prowincjonalną cystersów do [[Wągrowiec|Wągrowca]], na której uchwalił nowe statuty dla polskiej prowincji cystersów. Zostały one zatwierdzone 24 maja [[1744]] r. w [[Cîteaux]] przez opata generalnego, a następnie w [[1745]] r. wydane drukiem.
Niewątpliwie swoim bliskim związkom z [[Andrzej Stanisław Załuski|Andrzejem Stanisławem Załuskim]] zawdzięczał Leski swe wyniesienie na [[diecezja chełmińska|biskupstwo chełmińskie]] po przejściu Załuskiego na [[diecezja krakowska|diecezję krakowską]]. 7 października [[1746]] r. uzyskał nominację [[August III Sas|Augusta III]], [[kapituła chełmińska|kapituła chełmińskiej]] 12 listopada [[1747]] r. dokonała formalnego wyboru Leskiego na [[ordynariusz]]a, a 10 kwietnia [[1747]] r. uzyskał [[prowizja|prowizję]] [[papież|papieską]], 7 października [[1747]] r. w [[Elbląg]]u przyjął sakrę biskupią z rąk [[biskupi warmińscy|biskupa warmińskiego]] [[Adam Stanisław Grabowski|Adama Stanisława Grabowskiego]], a [[8 czerwca]] [[1748]] odbył uroczysty [[ingres]] do [[konkatedra Świętej Trójcy w Chełmży|katedry]] w [[Chełmża|Chełmży]].
| |||