Dom Długosza w Sandomierzu: Różnice pomiędzy wersjami

'''Dom Długosza w Sandomierzu''' – [[XV wiek|XV-wieczny budynek]] księży [[mansjonarz]]y ufundowany przez [[Jan Długosz|Jana Długosza]], znajdujący się w [[Sandomierz]]u przy ulicy Jana Długosza 9.

 

Dom Długosza w Sandomierzu (dawna Mansjonaria), został wybudowany przez mistrza Jana z [[Kraków|Krakowa]] w [[1476]] roku w stylu [[gotyk|późnogotyckim]]. Budynek wzniesiono na kamiennym podmurowaniu z cegły o tzw. polskim układzie gotyckim i ozdobiono nieregularnymi rombami ułożonymi z [[Zendrówka|zendrówki]].

W budynku znajduje się obszerna sień, do której prowadzą dwa [[portal]]e gotyckie. Nad południowym portalem (od strony katedry) znajduje się ozdobna tablica erekcyjna z herbem Długosza [[Wieniawa (herb szlachecki)|Wieniawą]], opatrzona datą [[1476]].

W [[XVI wiek]]u budynek został ozdobiony [[Attyka (architektura)|attyką]]. W następnym wieku dom został ponownie przebudowany. W [[XIX wiek|wieku XIX]], po rozwiązaniu zgromadzenia mansjonarzy, budynek popadł w ruinę. Dopiero w latach [[1934]]–[[1936]], z inicjatywy biskupa [[Włodzimierz Jasiński|Włodzimierza Jasińskiego]], rozpoczęto gruntowną restaurację budynku dla potrzeb Muzeum Diecezjalnego. Zrekonstruowano wtedy dach, szczyty oraz detale, portale i obramowania okien. Nieliczne oryginalne fragmenty zachowano wmurowując je w ściany. Dawna duża sień ze względów funkcjonalnych została podzielona na dwie części. Z okresu XV-wiecznego do dnia dzisiejszego zachował się charakterystyczny wielotraktowy układ pomieszczeń, schody na piętro wykonane w grubości muru oraz obramienia otworów wykonane z białego piaskowca.

 

 

== Pomnik historii ==