Piotr Szembek (1788–1866): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 2:
[[Plik:PL Piotr Szembek.jpg|thumb|Piotr Szembek]]
[[Plik:POL COA Szembek.svg|thumb|100px|Herb Szembek]]
'''Piotr Szembek''' herbu [[Szembek]] (ur. [[14 grudnia]] [[1788]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[21 czerwca]] [[1866]] w [[Siemianice (województwo wielkopolskie)|Siemianicach]]) – hrabia<ref>Tytuł hrabiego został zatwierdzony 17 stycznia 1816 roku w [[Królestwo Prus|Prusach]].</ref>, [[Generał|generał dywizji]] [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]].
 
== Życiorys ==
Piotr Szembek urodził się 14 grudnia 1788 roku w Warszawie, w rodzinie [[Józef Ignacy Szembek|Józefa Ignacego]] i Kunegundy z Walewskich. Kształcił się w Akademii Wojskowej w Berlinie<ref>{{Cytuj|tytuł = Kronika powstań polskich 1794–1944 |data = 1994 |isbn = 83-86079-02-9 |inni = Marian B Michalik (red.); Eugeniusz Duraczyński (oprac.) |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwo Kronika |s = 112 |oclc = 834009097 }}</ref>. Od 1807 służył w wojskach [[Armia Księstwa Warszawskiego|Księstwa Warszawskiego]] i [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Polskiego]]. Był [[kapitan (ranga)|kapitanem]] armii Księstwa Warszawskiego. Uczestniczył w [[Inwazja na Rosję (1812)|inwazji na Rosję w 1812 roku]]<ref>Marek Tarczyński, ''Generalicja powstania listopadowego'', Warszawa 1980, s. 379.</ref>. W 1813 roku w [[Gdańsk]]u ożenił się z Fryderyką Becu de Tavernier. Ich synem był hrabia [[Aleksander Szembek (1815–1884)|Aleksander Szembek]]. W okresie od 24 maja 1829 roku do 24 stycznia 1831 roku dowodził 3 Brygadą [[1 Dywizja Piechoty (Królestwo Kongresowe)|1 Dywizji Piechoty]] w [[Sochaczew|Sochaczewie]]ie.
 
W [[powstanie listopadowe|powstaniu listopadowym]] (1830–1831) [[Gubernatorzy wojskowi Warszawy w czasie powstania listopadowego|gubernator wojskowy Warszawy]] od 4 grudnia do 16 grudnia 1830<ref>[[Andrzej Biernat (historyk)|Andrzej Biernat]], [[Ireneusz Ihnatowicz]], ''Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku'', Warszawa 2003, s. 483.</ref>, członek Rady Wojennej. Generał i dowódca [[4 Dywizja Piechoty (powstanie listopadowe)|4 Dywizji Piechoty]]. Brał udział w bitwach pod [[I bitwa pod Wawrem|Wawrem]] i [[Bitwa o Olszynkę Grochowską|Olszynką Grochowską]]. Mówiono o nim „Ufaj Szembekowi. Szembek nie zdradzi”. Jednym z jego [[adiutant]]ów był [[Franciszek Kacper Fornalski]]. Na skutek konfliktu z naczelnym wodzem gen. [[Jan Zygmunt Skrzynecki|Janem Skrzyneckim]] został zdymisjonowany. Kontynuował jednak karierę wojskową jako ochotnik w korpusie [[Julian Sierawski|Juliana Sierawskiego]], a po dymisji Skrzyneckiego został przywrócony do służby w stopniu generała dywizji<ref>''Kronika powstań...'', s. 112.</ref>. Po zakończeniu powstania osiadł w swych dobrach [[Siemianice (województwo wielkopolskie)|Siemianice]] koło Kępna w [[Wielkopolska|Wielkopolsce]].
Linia 43:
[[Kategoria:Polscy uczestnicy wojen napoleońskich]]
[[Kategoria:Polscy wolnomularze (Księstwo Warszawskie)]]
[[Kategoria:Skazani na konfiskatę dóbr za udział w powstaniu listopadowym]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława II klasy (Królestwo Kongresowe)]]
[[Kategoria:Szembekowie herbu własnego|Piotr Szembek]]
[[Kategoria:Uczestnicy bitwy o Olszynkę Grochowską (1831)]]
Linia 51:
[[Kategoria:Zmarli w 1866]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Warszawie]]
[[Kategoria:Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej]]