Poczajowska Ikona Matki Bożej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
|||
Linia 25:
== Historia ==
Ikona od swojego powstania znajduje się w monasterze w Poczajowie, w toku swojej historii należącym kolejno do prawosławnych, [[Zakon Bazylianów Świętego Jozafata|unickiego zakonu bazylianów]] i ponownie do prawosławnych. Była darem Anny Hojskiej dla rozwijającej się wspólnoty monastycznej, przekazanym dla niej w 1597<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Pawluczuk| imię = Urszula Anna | tytuł = Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej| wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku| miejsce = Białystok| rok = 2007| strony = 43| isbn = 978-83-7431-127-4}}</ref>. Według powszechnie przyjmowanej wersji, sama Hojska otrzymała ikonę w 1559 od [[Neofit II (patriarcha Konstantynopola)|metropolity Neofita]], późniejszego patriarchy Konstantynopola. W rzeczywistości ikona najprawdopodobniej została wręczona Hojskiej przez Nikifora, duchownego Patriarchatu Konstantynopola, przejeżdżającego przez Rzeczpospolitą i sądzonego za szpiegostwo na rzecz [[Turcja|Turcji]]<ref name="er">R. Ergetowski. ''Poczajowska Ławra''. „Wrocławskie Studia Wschodnie”, nr 9 (2005), s. 104.</ref>. Wizerunek prawdopodobnie pochodził z ziem macedońskich lub bułgarskich<ref name="er"/>.
Jeszcze w czasie, gdy ikona znajdowała się w domu Hojskiej, miała emanować światłem i uzdrowić niewidomego brata właścicielki. W 1623 na monaster najechał siostrzeniec donatorki, [[kasztelan]] [[Bełz|bełski]] [[Andrzej Firlej (wojewoda sandomierski)|Andrzej Firlej]], który jako wyznawca [[kalwinizm]]u negatywnie odnosił się do mnichów prawosławnych. Ikona została wówczas wywieziona do [[Kozin (obwód rówieński)|Kozina]]. W 1643, dzięki staraniom przełożonego monasteru w Poczajowie ihumena [[Hiob Poczajowski|Hioba]] Trybunał Lubelski nakazał zwrot wizerunku do klasztoru<ref name="ruś">{{cytuj książkę |nazwisko = Osadczy| imię = W.| tytuł = Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji| wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej| miejsce = Lublin| rok = 2007| strony = 392-393| isbn = 978-83-227-2672-3}}</ref>.
| |||