Beatrycze Sycylijska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Sutan (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Sutan (dyskusja | edycje)
źródła/przypisy
Linia 39:
 
== Rodzina ==
Członkini [[Andegawenowie (Kapetyngowie)|bocznej linii dynastii Kapetyngów]], trzecie dziecko (drugie, które osiągnęło wiek dojrzały<ref>{{Cytuj |autor name=":0">Fine F.John DölgerVan |tytułAntwerp = HISTORIA MUNDIJr. Hrsg. von F. VALJAVEC1994, Bdstr. VI170. |czasopismo = Byzantinische Zeitschrift |data = 1959-01-01 |data dostępu = 2018-12-29 |issn = 1868-9027 |wolumin = 52 |numer = 1 |doi = 10.1515/bz-1959-0136}}</ref>.) króla Neapolu i Sycylii [[Karol I Andegaweński|Karola I Andegaweńskiego]] i [[Beatrycze Prowansalska|Beatrycze]], córki [[Władcy Prowansji|hrabiego Prowansji]] – [[Rajmund Berengar IV Prowansalski|Rajmunda Berengara IV]]. Przez ojca była spokrewniona z dwoma najpotężniejszymi europejskimi monarchami i związana z królewskimi rodzinami połowy kontynentu. Była wnuczką króla Francji [[Ludwik VIII Lew|Ludwika VIII Lwa]] i [[Blanka Kastylijska|Blanki Kastylijskiej]] (córki króla [[Alfons VIII Szlachetny|Alfonsa VIII Szlachetnego]]) i siostrą [[Eleonora Prowansalska|Eleonory Prowansalskiej]], żony [[Henryk III Plantagenet|Henryka III]], króla Anglii.
 
== Życiorys ==
Zgodnie z [[traktat z Viterbo|traktatem z Viterbo]] z dnia 27 maja 1267 roku, zawartym między [[Karol I Andegaweński|Karolem I Andegaweńskim]] a [[Baldwin II de Courtenay|Baldwinem II de Courtenay]], władcą [[Cesarstwo Łacińskie|Cesarstwa Łacińskiego]] z siedzibą w Konstantynopolu, jej ojciec Karol przejął panowanie nad [[Korfu]] (a także nad kilkoma miastami w Albanii), przejął również kontrolę nad [[Księstwo Achai|Księstwem Achai]] i wyspami Morza Egejskiego <ref>John V.A.name=":0" Fine, Jr., ''The Late Medieval Balkans'' (1987), str. 170</ref>, z wyjątkiem [[Lesbos]], [[Chios]], [[Samos]], [[Amorgos]], które przetrzymywała [[Republika Wenecka|Republika Wenecji]].
 
Również zgodnie z traktatem zostało zaaranżowane małżeństwo Beatrycze z synem Baldwina [[Filip I de Courtenay|Filipem de Courtenay]], spadkobiercą Cesarstwa Łacińskiego. Gdyby małżeństwo okazało się bezdzietnie, prawa zięcia zostałyby przekazane teściowi<ref name=":0" />John<ref>Berger, VÉ.A: ''Layettes du trésor des chartes'', Bd. Fine4 (1902), JrNr. 5284, S. 220–224; Del Giudice, G.: ''TheCodice Latediplomatico Medievaldel Balkansregno di Carlo I. e II. d’Angiò'', Bd. 2/1 (19871869), Nr. IV, str. 17030–44.</ref>. Beatrycze w czasie podpisywania umowy miała około piętnastu lat. Minęło kilka lat zanim ślub rzeczywiście się odbył, a miało miejsce w [[Foggia|Foggi]]<ref>{{Cytuj |autor = J. G. Heck |tytuł = Bilder-Atlas zum Conversations-Lexicon. Ikonographische''Allgemeine Encyklopädie der Wissenschaften und Künste''. |dataErste =Section 1849A–G. |dataHermann dostępu = 2018-12-29 |miejsce =Brockhaus, Leipzig 1867, |wydawcastr. =263 F([https://books.Agoogle.de/books?id=WoBFAQAAMAAJ&hl=it&pg=PA263#v=onepage&q&f=false Brockhaus,Pełny |doitekst] =w 10.5962/bhl.titleGoogle-Buchsuche).82253}}</ref><ref>{{CytujMinieri |autorRiccio, =C.: Stefania''Genealogia Tusinidi |tytułCarlo = PercorsiI. di (dis)integrazioneAngiò: dalla prima generazione'', migrante(1857), aistr. foreign fighters |czasopismo = SOCIOLOGIA E RICERCA SOCIALE |data = 2016-10 |data dostępu = 2018-12-29 |issn = 1121-1148 |numer = 110 |s = 115–140 |doi = 10115.3280/sr2016-110007}}</ref> 15 października 1273 roku. Beatrycze miała wówczas 21 lat, jej mąż 30. Niebawem zmarł Baldwin i tytuł cesarza imperium bez ziemi, odziedziczył Filip. Beatrycze wraz z mężem przejęli cesarskie godności, jednak dokumenty lub kroniki, które potwierdzałyby cesarskie tytulatury, nie zachowały się<ref>{{Cytuj |tytuł = Ari Awagana: Das HAUSA: Eine weitgehend unbekannte afrikanische „Weltsprache“ |data dostępu = 2018-12-29 |isbn = 9783631641194 |wydawca = Peter Lang |doi=10.3726/978-3-653-02856-0/8}}</ref>. Po raz pierwszy tytulatura Beatrycze pojawiła się w dokumentach 16 listopada 1275 roku, zaś po raz ostatni w dniu 13 grudnia tego samego roku.
 
Beatrycze zmarła w tym samym roku<ref>{{CytujMinieri |autorRiccio, =C.: Stefania''Genealogia Tusinidi |tytułCarlo = PercorsiI. di (dis)integrazioneAngiò: dalla prima generazione'', migrante(1857), ai foreign fighters |czasopismo = SOCIOLOGIA E RICERCA SOCIALE |data = 2016-10 |data dostępu = 2018-12-29 |issn = 1121-1148 |numer = 110 |s = 115–140 |doi =str. 10116.3280/sr2016-110007}}</ref>.
 
== Życie prywatne ==
Jedynym dzieckiem małżeństwa była [[Katarzyna I de Courtenay|Katarzyna de Courtenay]] ([[1274]]– [[1307]]/1308)
 
== Przypisy ==
{{Przypisy}}Bibliografia
 
== Bibliografia ==
Fine, John Van Antwerp Jr. (1991) [1987]. ''[https://books.google.pl/books?id=LvVbRrH1QBgC&redir_esc=y The Late Medieval Balkans]''. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press. <nowiki>ISBN 0-472-08149-7</nowiki>.
 
* Fine, John Van Antwerp Jr. (1991) [1987]. ''[https://books.google.pl/books?id=LvVbRrH1QBgC&redir_esc=y The Late Medieval Balkans]''. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press. <nowiki>ISBN 0-472-08149-7</nowiki>.
* Mineri Riccio, ''Camillo. Genealogia di Carlo I. di Angiò''. Neapol: Vincenzo Priggiobba, 1857. str. 34. (wł.)
 
== Linki zewnętrzne ==
*[http://fmg.ac/Projects/MedLands/LATIN%20EMPERORS.htm#PhilippeCourtenaydied1283 Jej profil na "Medieval Lands", autorstwa Charles Cawley]
 
[[Kategoria:Władcy Cesarstwa Łacińskiego]]