Drugi manifest surrealizmu: Różnice pomiędzy wersjami

 

Breton w ''Drugim manifeście'' zawarł także stwierdzenie, iż „surrealizm bez lęku uznaje za swój dogmat bunt absolutny”. Uważa, że w tym temacie kierunek nie potrzebuje poprzedników, zaś jedynym wyjątkiem jest [[Comte de Lautréamont]], autor ''[[Pieśni Maldorora]]'', nazywany przez Bretona jedynym, który „zostawił jakiś wieloznaczny ślad”. W utworze znajdują się również nawiązania do tradycji [[alchemia|alchemicznej]], a także potwierdzenie pragnienia nawiązania teorii surrealizmu do [[romantyzm]]u. W publikacji Breton odwoływał się do [[Sigmund Freud|Zygmunta Freuda]]; jednak on sam w 1938 roku pisał, iż jest ''wciąż skłonny uważać surrealistów […] za stuprocentowych wariatów''{{r|Z listu do Stefana Zweiga}}. Dość obszerna część poświęcona jest automatycznemu zapisowi.

 

== Przypisy ==

<ref name="Z listu do Stefana Zweiga">Z listu do Stefana Zweiga po spotkaniu z Salvadorem Dalí w 1938. Cytat zaczerpnięty z książki ''Rozmowy z Picassem'', Brassaï, s. 31</ref>

}}

 

[[Kategoria:Surrealizm]]