Fábrica Argentina de Aviones: Różnice pomiędzy wersjami

Początkowo fabryka składała się z ośmiu budynków o powierzchni 8340 m², zatrudniała 193 osoby a jej dyrektorem generalnym był Francisco de Arteaga. Dość szybko rozbudowano istniejącą już infrastrukturę. W lutym 1928 roku rozpoczęto rozbudowę, w ramach której powstały laboratoria (między innymi silników, wytrzymałościowe i aerodynamiczne), biuro konstrukcyjne i kolejne warsztaty. Nie zapomniano o wygodzie pracowników budując w tym czasie stołówkę przeznaczoną dla personelu. Fabryka przeszła jeszcze jedną modernizację i rozbudowę. W skład wytwórni chodziły trzy działy: warsztaty produkcyjne samolotów i śmigieł, warsztaty produkcyjne silników i trzeci wydział obejmujący dyrekcje, biuro projektowe, laboratoria, biuro dokumentacji technicznej, dział nadzoru produkcji i zaplecze administracyjne. 4 maja 1927 roku władze utworzyły Generalną Dyrekcję Lotnictwa (''Dirección General de Aeronáutica''), a w jej ramach Dyrekcję Techniki Lotniczej (''Dirección de Aerotécnica''). Zadaniem tej ostatniej był nadzór nad badaniami, produkcją, remontami i projektowaniem samolotów w Argentynie i to ona stała się ciałem, której podlegała wytwórnia. Na czele ''Dirección de Aerotécnica'' stanął Francisco de Arteaga. 20 sierpnia 1928 roku dokonano oblotu pierwszego, wyprodukowanego na licencji samolotu Avro 504R. Za jego sterami zasiadał wojskowy pilot Segundo A. Yubel. Lot nie należał do udanych. Już po 10 minutach samolot musiał lądować z powodu pożaru silnika maszyny. 2 października tego samego roku Avro ponownie wzbił się w powietrze podczas pokazu dla prasy a w tylnej kabinie płatowca, aby zademonstrować solidność wykonania samolotu, zasiadł sam de Arteaga. 14 lutego 1929 roku, po raz pierwszy uruchomiono na hamowni licencyjny silnik Lorraine-Dietrich, który miał posłużyć do napędu samolotów Dewoitine D.21. Pierwszego wybudowanego samodzielnie D.21 oblatano 9 września 1930 roku. Pierwszym czysto rodzimym samolotem, samodzielnie zaprojektowanym i wybudowanym był [[FMA Ae.C.1]]. Niewielki, turystyczny, trzyosobowy samolot, który do swojego dziewiczego lotu wzbił się 28 października 1931 roku. Tymczasem w proteście przeciwko zbyt daleko idącym według niego, ingerencją rządzących w działalność fabryki, de Arteaga złożył rezygnacje z pełnionych funkcji 11 lutego 1931 roku. Jego następcą został Bartolomé de la Colina, który sprawował swoją funkcję ana stanowisku dyrektora FMA do września 1936 roku. Drugim samodzielnie zaprojektowanym i zbudowanym samolotem wytwórni był Ae.C.2 oblatany 18 kwietnia 1932 roku. Maszyna stała się podstawą do zbudowania pierwszego samolotu przeznaczonego dla wojska, szkolnego Ae.M.E.1, który do swojego dziewiczego lotu wzbił się 9 października 1932 roku. 15 kwietnia 1933 roku dokonano oblotu pierwszego zaprojektowanego w argentyńskiej wytwórni samolotu pasażerskiego (transportowego) Ae.T.1.