Władysław Grodecki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Czyz1 (dyskusja | edycje)
int.
m drobne techniczne
Linia 15:
|www = http://grodecki.eufrutki.net/
}}
'''Władysław Grodecki''' (ur. 27 maja 1942 w [[Brzeźnica (województwo podkarpackie)|Brzeźnicy Dębickiej]], zm. 13 października 2018 w [[Kraków|Krakowie]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Start - Władysław Grodecki |data dostępu = 2018-10-14 |opublikowany = grodecki.eufrutki.net |url = http://grodecki.eufrutki.net/ |język = pl}}</ref>) – polski [[podróż]]nik, [[Przewodnik turystyczny|przewodnik]]. Z wykształcenia mgr inż. [[geodeta]]. Głównym celem jego wędrówek jest poszukiwanie śladów Polaków oraz odkrywanie ich historii. Dzięki swoim zasługom w promowaniu polskiej kultury za granicą nazywany jest „Wędrownym Ambasadorem”. Odbył ponad 100 wypraw zagranicznych, w tym trzy samotne wyprawy dookoła świata<ref name="ReferenceA">{{Cytuj pismo | nazwisko = Lenkiewicz| imię = Antoni| tytuł = Polacy na przełomie XX i XXI wieku | autor | wolumin = III | strony = 39–41| miejsce = Wrocław | issn = 83-912172-1-3}}</ref>.
 
== Życiorys ==
Władysław Grodecki urodził się w Brzeźnicy Dębickiej, leżącej pomiędzy [[Tarnów|Tarnowem]] a [[Rzeszów|Rzeszowem]]. Jego ojciec, Jan, wywodził się z wielodzietnej rodziny rolniczej. Matka, Bronisława, ukończyła przedwojenne gimnazjum i to ona głównie zajmowała się wychowaniem syna. Gdy miał 12 lat, jego matka zmarła<ref name="ReferenceB">{{cytuj pismo | nazwisko = Zając| imię = Zbigniew |tytuł=Doświadczenia nas kształtują|czasopismo = Miesięcznik Politechniki Warszawskiej| autor |strony =22–23 | data= październik 2009}}</ref>. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Brzeźnicy, a od 1958 r. do Technikum Geodezyjnego w [[Jarosław (województwo podkarpackie)|Jarosławiu]]. W 1963 r. rozpoczął studia na [[Politechnika Warszawska|Politechnice Warszawskiej]] na Wydziale Geodezji i Kartografii. Praca magisterska pt. „Mapa panoramiczna Beskidu Niskiego”, napisana została w Katedrze Kartografii pod kierunkiem prof. [[Felicjan Zygmunt Piątkowski|Felicjana Piątkowskiego]]. Obronił ją 23 grudnia 1968 r., uzyskując tytuł mgr inż. kartografii.
 
1 lutego 1969 r. Władysław Grodecki rozpoczął pracę w Krakowskim Przedsiębiorstwie Geodezyjnym. Jego pierwszą pracą na stażu było wykonanie nowego pomiaru na Czerwonym Prądniku. Pracując w Przedsiębiorstwie Geodezyjno-Kartograficznym w Warszawie wyjechał na dwuletni kontrakt do [[Irak]]u. Po powrocie przez kolejne 13 lat był zatrudniony jako przewodnik miejski w Krakowskim Kole Przewodników Miejskich (KKPM). Ponadto w latach 1977–1989 był pilotem wycieczek zagranicznych, organizowanych przez PTTK. Uczestniczył w wielu wycieczkach po Europie Zachodniej i Północnej oraz do Azji. Na początku lat 90. założył firmę świadczącą usługi przewodnickie. Zorganizował i prowadził liczne wyprawy po Europie oraz na Wschód.
Linia 25:
 
== Wyprawy ==
* 1992–1994. Wyprawa dookoła świata na trasie: Polska – Słowacja – Węgry – Rumunia – Bułgaria – Turcja – Iran – Pakistan – Indie – Sri Lanka – Australia – Nowa Zelandia – Hawaje – USA – Peru – Kolumbia – Brazylia – Paragwaj – Belgia – Niemcy – Polska<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Szarek| imię = Jarosław| tytuł = Szlakiem Vasco da Gamy |czasopismo = Droga | autor |strony = 14–16| data = 1994}}</ref>.
* 1997–1998. Wyprawa przez Azję, Afrykę i Europę. Trasa: Polska – Białoruś – Rosja – Chiny – Laos – Tajlandia – Indie – Nepal – Kenia – Tanzania – Zambia – Zimbabwe – RPA – Polska<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Grzelak-Hodor| imię = Jolanta| tytuł = Wędrowny ambasador |czasopismo = Gazeta krakowska | autor |strony = 17| data = 26 czerwca 1998}}</ref>.
* 1999–2000. Wyprawa dookoła świata na trasie: Polska – Kanada – USA – Meksyk – Polinezja Francuska – Tajwan – Indonezja – Singapur – Malezja – Tajlandia – Kambodża – Bangladesz – Indie – Polska<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Baran| imię = Józef| tytuł = Lepiej, by podróż trwała wiele lat |czasopismo = Dziennik Polski | autor |strony = 35| data = 29 kwietnia 2000}}</ref>.
* 2002–2003. Wyprawa dookoła świata na trasie: Polska – USA – Kanada – USA – Meksyk – Gwatemala – Honduras – Nikaragua – Kostaryka – Panama – Kolumbia – Ekwador – Peru – Boliwia – Argentyna – Chile – Tajlandia – Polska<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Bodnar| imię = Robert| tytuł = Wszędzie na świecie są Polacy |czasopismo = Nasza Polska | autor |strony = 19| data = 11 czerwca 2002}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Grodecki| imię = Władysław| tytuł = Ucałuj ziemię polską |czasopismo = Wzrastanie | autor |strony = 26–27| data = listopad 2003}}</ref>.
 
== Działalność patriotyczna ==
Władysław Grodecki był wychowany w duchu miłości do Boga i Ojczyzny<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Kruszyńska| imię = Agnieszka| tytuł = W 30 lat z Brzeźnicy dookoła świata |czasopismo = Obserwator lokalny| autor |wolumin =3(388) |strony = 21}}</ref>. W czasie swych studiów na Politechnice Warszawskiej uczestniczył w strajku okupacyjnym<ref name="ReferenceB"/>. Następnie w czasie pracy zawodowej w Krakowskim Przedsiębiorstwie Geodezyjnym został szefem związków zawodowych. Od roku 1976 nieprzerwanie prowadzi działalność popularyzatorsko-oświatową w wielu różnych środowiskach (młodzieży szkolnej, przewodników, emerytów, robotników itd.), za co został nagrodzony m.in. odznaką Zasłużonego Popularyzatora Wiedzy TWP<ref>{{cytuj pismo | tytuł=KTO jest KIM w KRAKOWIE|czasopismo = Dziennik Polski|strony =10 | data= 17 kwietnia 2005}}</ref>. W [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” w latach 1980–1989|okresie „Solidarności”]] prowadził wykłady o charakterze patriotycznym w hotelach robotniczych Nowej Huty. Przez wiele lat, z ramienia Komitetu Opieki nad Kopcem Józefa Piłsudskiego, opiekował się kryptą [[Józef Piłsudski|Marszałka]] w [[bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie|Katedrze Wawelskiej]]. Po jednym z jego wykładów historycznych w krypcie, ówczesny metropolita krakowski Karol Wojtyła powiedział „tak mówić należy”<ref name="ReferenceA"/>.
 
W czasie [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] w mieszkaniu Władysława Grodeckiego istniał punkt kontaktowy (przywożona była „bibuła” z Gdyni, którą odbierali koledzy z Nowej Huty i odwrotnie). Prowadził wykłady o „Solidarności”, brał udział w manifestacjach patriotycznych w Krakowie, wykonując m.in. dokumentację fotograficzną<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Pamięć o odwadze: Manifestacje i kapłani | czasopismo = Dziennik Polski|data=2006-12-14}}</ref>. Wspierał uczestników strajku głodowego w kościele [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie|NMP w Bieżanowie Starym]] (m.in. umożliwił pobyt w swoim mieszkaniu przez 8 dni dwóm wycieńczonym uczestnikom głodówki). Za swoją postawę był wielokrotnie przesłuchiwany i szykanowany. Kilkanaście razy brał udział w [[Marsz Szlakiem I Kompanii Kadrowej|Marszach Szlakiem I Kompanii Kadrowej]], za co (po 10 marszach) został uhonorowany odznaką [[Odznaka Uczestnikowi Marszu Szlakiem Kadrówki|Uczestnikowi Marszu Kadrówki]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Twarze marszu. XLVII (32. po wojnie) Marsz Szlakiem I-szej Kompanii Kadrowej Kraków-Kielce 6-12 VIII 2012 | strony = 52| miejsce = Kielce | issn = 978-83-933447-8-9}}</ref>.
Linia 37:
Po czerwcu 1980 roku, gdy [[Kopiec Piłsudskiego w Krakowie|Kopiec Józefa Piłsudskiego]] uznano za zabytek kultury i historii narodu, Władysław Grodecki zaangażował się w jego odnowę. Począwszy od 1988 r. przywoził ziemię, którą składano na kopcu (najpierw przywiózł ziemię z Cmentarza w Narviku, a później niemal co roku z kolejnych wypraw). Ogółem przywiózł ziemię z około 150 polskich cmentarzy rozsianych po całym świecie, grobów wybitnych Polaków oraz miejsc ważnych dokonań rodaków i pól bitewnych. Wielokrotnie pobraniu ziemi towarzyszyła msza święta i uroczystość patriotyczna<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ziemia z żołnierskich mogił | czasopismo = Gość krakowski|data=sierpień 2007}}</ref>. Za zaangażowanie w opiekę nad Kopcem został w 1997 r. odznaczony srebrnym medalem [[Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”|Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej]]<ref>{{Cytuj pismo | czasopismo = Czas|data=1 sierpnia 1997}}</ref>.
 
Władysław Grodecki prowadził działalność patriotyczną również poza granicami kraju. Jednym z najważniejszych elementów każdej wyprawy jest prezentowanie kultury Polski oraz Krakowa. Tradycyjną częścią podróży są wizyty w ośrodkach polonijnych, mediach i misjach. Działalnością tą zasłużył sobie Władysław Grodecki na miano „Wędrownego Ambasadora”<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Cios| imię = Agnieszka| tytuł = Zawód: podróżnik| url = | czasopismo = Gazeta Wyborcza | autor | strony = 8 | data = 19–20 czerwca 1999}}</ref>. Najważniejszym jednak celem podczas wypraw było poszukiwanie śladów Polaków. Odwiedzał polskie cmentarze i pozostałości po obozach w których przebywali Polacy w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu. Zbierał dokumentację fotograficzną i naukową, a wyniki swych badań prezentował na licznych spotkaniach i odczytach w domach kultury, szkołach oraz na łamach prasy<ref>{{cytuj stronę|url=http://grodecki.eufrutki.net/images/Rozdzialy/Artykuly/31_pod_wezwaniem.jpg|tytuł=Podróże pod wezwaniem |data=18-20.06.1999|opublikowany=Gazeta}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://grodecki.eufrutki.net/images/Rozdzialy/Artykuly/29_wszedzie_sa_polacy.jpg|tytuł=Wszędzie na świecie są Polacy |data=2002-06-11|opublikowany=Nasza Polska}}</ref>.
 
== Publikacje ==