Teatr Animacji w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 54776366 autorstwa 78.8.40.161 (dyskusja) zm. w 1940 Znacznik: Anulowanie edycji |
link |
||
Linia 27:
Poznański Teatr Marionetek, kierowany przez Halinę Lubicz, pierwotnie działał w poznańskim [[Pasaż Apollo w Poznaniu|pasażu Apollo]], przekształcono w Miejski Teatr Marionetek. Jedną z pierwszych sztuk była bajka [[Stanisław Strugarek|Stanisława Strugarka]] zatytułowana ''Kubuś Wędrowiec'', w reżyserii Haliny Lubicz, traktująca o przygodach Kubusia i Grzesia Fujary, który sprzedawał na poznańskich ulicach ''[[Głos Wielkopolski]]''<ref>{{Cytuj|autor = Tadeusz Świtała |tytuł = Poznań 1945. Kronika Wydarzeń |data = 1986 |isbn = 83-210-0607-8 |miejsce = Poznań |wydawca = Wydawnictwo Poznańskie |s = 225 |oclc = 830203088 }}</ref>. Trzy lata później, w 1949 roku, nazwa Teatru zmieniła się ponownie – na wzór modelu radzieckiego – na Państwowy Teatr Młodego Widza. W 1954 roku przyjął z kolei nazwę Teatru Aktora i Lalki, a w 1958 przemianował się po raz kolejny na: Teatr Lalki i Aktora Marcinek.
Przez wiele lat o obliczu ''Marcinka'' decydowały dokonania [[Leokadia Serafinowicz|Leokadii Serafinowicz]] – scenografki i reżyserki, dyrektorki i kierowniczki artystycznej w latach 1960-1976. Serafinowicz, szukając nowych, rzadko wówczas obecnych w polskich teatrach lalek, środków wyrazu, uczyniła z Teatru Marcinek teatr poszukujący. Między lalki wprowadziła prawdziwych aktorów, a sięgając po teksty m.in. [[Cyprian Kamil Norwid|Norwida]] i [[Stanisław Ignacy Witkiewicz|Witkacego]], poszerzyła działalność teatru, otwierając go na widza dorosłego. Marcinek w latach 60. i 70. stał się fenomenem artystycznym i społecznym nie tylko w Poznaniu, ale i w Polsce, m.in. za sprawą takich przedstawień jak: ''Wanda'' [[Cyprian Kamil Norwid|Norwida]], ''Siała baba mak'' [[Krystyna Miłobędzka|Krystyny Miłobędzkiej]], ''O Kasi, co gąski zgubiła'' [[Maria Kownacka|Marii Kownackiej]], ''Tygrysek i piraci'' Hanny Januszewskiej.
W sezonie 1978/79 Teatr Marcinek przeniósł się do poznańskiego [[Zamek Cesarski w Poznaniu|Centrum Kultury Zamek]], w którym siedzibę ma do dzisiaj. W roku 1980 dyrektorem naczelnym Teatru został Antoni Kończal. W 1989 funkcję dyrektora artystycznego objął Janusz Ryl-Krystianowski. Wraz z przejęciem dyrekcji artystycznej Ryl-Krystianowski nadał Teatrowi nazwę, pod którą funkcjonuje obecnie – Teatr Animacji. Rozwój nowej koncepcji Teatru był manifestacją poglądów artystycznych twórcy, wyrazem jego postawy reformatorskiej oraz niezgody na porządek zastany w dziedzinie teatru lalek.
| |||