Krzysztof Grzymułtowski: Różnice pomiędzy wersjami

Syn Stanisława, starosty średzkiego i Katarzyny z Leszczyńskich, córki Wacława. Uczęszczał do szkoły w Poznaniu, a w roku 1635 podjął studia w kolegium jezuickim we francuskim [[Dole]]. Poseł na sejm [[1641]], [[1645]] roku. Deputat na [[Trybunał Główny Koronny]] z [[województwo kaliskie (I Rzeczpospolita)|województwa kaliskiego]] w [[1646]]/[[1647]] roku. Był elektorem [[Jan II Kazimierz Waza|Jana II Kazimierza Wazy]] z województwa poznańskiego<ref>Олексій Вінниченко, Депутати Коронного трибуналу 1632–1647 рр. // Вісник Львівського університету. Серія історична. Львів, 2009. Вип. 44, s. 297.</ref>. W roku 1648 został posłem na sejm, od 1652 stale posłował. Poseł województw [[województwo poznańskie (I Rzeczpospolita)|województwa poznańskiego]] i [[województwo kaliskie (I Rzeczpospolita)|kaliskiego]] na pierwszy sejm [[1652]] roku<ref>Władysław Czapliński, Dwa sejmy w roku 1652, Wrocław 1655, s. 63.</ref>. W 1654 roku został [[Marszałkowie Sejmu Rzeczypospolitej|marszałkiem sejmu]], często uczestnicząc w pracach wielu komisji. W roku 1650 objął urząd podkomorzego kaliskiego. W czasie [[Potop szwedzki|Potopu szwedzkiego]] pozostał po stronie Jana Kazimierza. W roku 1656 otrzymał kasztelanię poznańską. Gdy stracił nadzieję na dalszy awans przystąpił w 1665 do [[Rokosz Lubomirskiego|rokoszu J. S. Lubomirskiego]], później sprzyjał stronnictwu profrancuskiemu, utrzymując jednocześnie bliski kontakt z [[Fryderyk Wilhelm I (Wielki Elektor)|elektorem brandenburskim]]. Po [[abdykacja|abdykacji]] [[Jan II Kazimierz Waza|Jana II Kazimierza]] w [[1668]] roku, popierał do polskiej korony kandydaturę francuskiego księcia [[Ludwik Burbon, Kondeusz Wielki|Wielkiego Kondeusza]]. <ref>Wacław Uruszczak, Fakcje senatorskie w sierpniu 1668 roku, w: Parlament, prawo, ludzie, studia ofiarowane profesorowi Juliuszowi Bardachowi w sześćiesięciolecie pracy twórczej, Warszawa 1996, s. 316.</ref>Był elektorem [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]] w [[1669]] roku z [[województwo poznańskie (I Rzeczpospolita)|województwa poznańskiego]]<ref>Porządek na seymie Walnym Electiey. Między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu Elekcyey należące uchwalony y postanowiony, roku [...] 1669 [słow.] dnia wtorego [...] maia, s. [b.n.s.]</ref>. W [[1672]] roku był deputatem [[województwo poznańskie (I Rzeczpospolita)|województwa poznańskiego]] na Trybunał Główny Koronny<ref>Ordo Dominorum Iudicium Deputatorum tam Spiritualiu[m] q[ua]m S[ae]cularium congregat[orum] Anno Millesimo Sexentesimo Septuagesimo Secundo p[ro] f[e]r[i]a secunda Conductus Pascha[e]., Archiwum Państwowe w Lublinie 15, k. 17.</ref>. Za intrygi przeciwko Michałowi Wiśniowieckiemu, w roku 1670, został postawiony przed sądem sejmowym. Był członkiem konfederacji malkontentów w [[1672]] roku<ref>Pisma do wieku i spraw Jana Sobieskiego. T. 1, cz. 2, Kraków 1881, s. 1003.</ref>. W czasie elekcji [[1674]] roku popierał do korony polskiej carasyna Rosjielektora [[Aleksybrandenburskiego IKarola Romanow|Aleksego Michajłowicza]]Emila<ref>Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 18.</ref>. W [[1674]] roku był elektorem [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]] z województwa poznańskiego<ref>Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674, [b.n.s.]</ref>. Już jako stronnik Jana III Sobieskiego, w 1679 roku otrzymał godność wojewody poznańskiego. W latach 80. XVII wieku przewodził opozycji wielkopolskiej o orientacji prohabsburskiej. Uczestnik i sygnatariusz rokowań pokojowych ze [[Szwecja|Szwecją]] w [[Oliwa (Gdańsk)|Oliwie]] w roku [[1660]] i z [[Carstwo Rosyjskie|Rosją]] w [[Moskwa|Moskwie]] w [[1686]], zakończonych [[traktat Grzymułtowskiego|traktatem jego imienia]]. Należał on również do tajnej kompanii w służbie króla.