Wersja z 16:10, 10 lut 2019 edytuj Cyborian (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 11 688 edycji wstawione dokładne {{Przypisy}} ← poprzednia edycja		Wersja z 14:29, 11 lut 2019 edytuj anuluj edycję Hoa binh (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 195 411 edycji . następna edycja →
Linia 6: Poza składaniem im przez rodzinę bezkrwawych ofiar we własnym domu, czczono je w ustanowionym kulcie publicznym. Do głównych świąt należały Parentalia, odbywające się corocznie w dniach 18-21 lutego{{odn\|''Bogowie, demony, herosi''\|1996\|s=255}} i według tradycji wprowadzone przez [[Eneasz (syn Anchizesa)\|Eneasza]] dla uczczenia jego ojca [[Anchizes]]a{{odn\|Grimal\|2008\|s=220}}. Ostatnim dniem tych obchodów były Feralia, kiedy na groby zmarłych przynoszono wino, miód, mleko i kwiaty{{odn\|''Bogowie, demony, herosi''\|1996\|s=255}} – porównywalne ze słowiańskimi [[dziady (zwyczaj)\|Dziadami]]{{odn\|Parandowski\|1989\|s=205}}. Innym ważnym świętem były Rosaria, gdy rodzinne groby przystrajano kwiatami (różami lub fiołkami){{odn\|Grimal\|2008\|s=220}}{{odn\|''Bogowie, demony, herosi''\|1996\|s=255}}. Dla Rzymian wyrażenie „odejść do manów” w przenośni oznaczało ~~"umrzeć"~~„umrzeć”{{odn\|Stankiewicz\|2008\|s=233}}. W inskrypcjach nagrobkowych zwyczajowo umieszczano na wstępie skrót D•M (''Dis Manibus'') lub D•M•S (''Dis Manibus sacrum''), oznaczający poświęcenie zmarłego i jego pochówku bóstwom podziemnym. Wskutek związków ze światem pozagrobowym obawiano się ich gniewu: przypadkowe zaniedbanie obchodów Feraliów podczas wojny miało poskutkować pojawieniem się na ulicach tłumów wychodzących z grobów i błąkających dusz oraz pomorem, co ustało dopiero po dopełnieniu obrzędów{{odn\|Grimal\|2008\|s=220}}{{odn\|Parandowski\|1989\|s=205}}. Natomiast dla zyskania ich przychylności wystarczyło wymienić ich imię nawet jako przygodne pochlebstwo{{odn\|Grimal\|2008\|s=220}}. == Przypisy ==

Many (mitologia): Różnice pomiędzy wersjami